Dział: Suplementy

Kwas masłowy, należący do krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA), powstaje w jelicie grubym w wyniku fermentacji niestrawnych polisacharydów i odgrywa kluczową rolę w utrzymaniu homeostazy jelitowej. Jego sól – maślan sodu – wykazuje działanie przeciwzapalne, immunomodulujące, przeciwnowotworowe i metaboliczne. W kontekście nieswoistych chorób zapalnych jelit, choroby uchyłkowej, otyłości, cukrzycy typu 2 oraz nowotworów jelita grubego, maślan wspiera integralność bariery jelitowej, redukuje stan zapalny i moduluje mikrobiotę jelitową. Mechanizmy działania obejmują m.in. hamowanie deacetylaz histonowych, aktywację receptorów GPR43 i GPR109A oraz wpływ na ekspresję cytokin. Liczne badania naukowe wskazują na potencjał terapeutyczny maślanu jako uzupełnienia leczenia farmakologicznego oraz elementu interwencji żywieniowej.

Żelazo pełni istotną funkcję w organizmie kobiety, odpowiadając m.in. za transport tlenu do komórek. Jego niedobór może prowadzić do takich objawów, jak zmęczenie, osłabienie, bladość skóry, łamliwe włosy i paznokcie, trudności z koncentracją oraz większa skłonność do infekcji. Do częstych przyczyn niedoboru żelaza należą m.in. obfite miesiączki, zwiększone zapotrzebowanie na żelazo w ciąży, źle zbilansowana dieta lub zaburzenia wchłaniania wynikające z chorób (np. celiakii). W takich przypadkach konieczne jest znalezienie przyczyny niedoboru, zmiana diety oraz wdrożenie suplementacji pod nadzorem specjalisty.

Suplementacja odgrywa istotną rolę w leczeniu ran przewlekłych, stanowiąc ważne wsparcie w procesie regeneracji tkanek. Przewlekłe rany – takie jak odleżyny, owrzodzenia stopy cukrzycowej czy owrzodzenia żylne – często rozwijają się u pacjentów niedożywionych lub z zaburzeniami metabolicznymi, co utrudnia ich gojenie. W artykule przeanalizowano dane z ostatniej dekady, wskazujące na skuteczność preparatów hiperkalorycznych i hiperproteicznych wzbogaconych o kluczowe mikroskładniki, w tym witaminy A, C i E. Wyniki wybranych badań potwierdzają, że tego typu suplementacja może przyspieszać zamykanie ran, poprawiać jakość ziarninowania i skracać czas leczenia.

Selen to pierwiastek śladowy o fundamentalnym znaczeniu dla prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka, a jego szczególna rola związana jest z gospodarką hormonalną tarczycy. Związki selenu są integralnymi składnikami selenoprotein, w tym dejodynaz [enzymów odpowiedzialnych za konwersję tyroksyny (T4) do formy aktywnej – trójjodotyroniny (T3)] oraz peroksydazy glutationowej – enzymu o silnych właściwościach antyoksydacyjnych. Niedobór selenu może prowadzić do zaburzeń konwersji hormonów tarczycy, zwiększenia stresu oksydacyjnego w gruczole tarczowym oraz nasilenia procesów autoimmunologicznych [1].

W artykule omówiono rolę kwasów tłuszczowych omega-3 w leczeniu i zapobieganiu otyłości, a także specyfikę ich działania przeciwzapalnego oraz regulującego metabolizm i kontrolę sytości, co w konsekwencji prowadzi do lepszej kontroli masy ciała. Wskazano również specyfikę diety śródziemnomorskiej, bogatej w kwasy omega-3, jako skuteczną w prewencji otyłości i poprawie parametrów zdrowotnych.

Starzenie się organizmu to proces wieloczynnikowy, który obejmuje zarówno uwarunkowania genetyczne, jak i wpływ czynników środowiskowych. Wydłużenie średniej długości życia zwiększa ryzyko chorób przewlekłych, dlatego rośnie zainteresowanie strategiami anti-aging, w tym dietą, probiotykami, postbiotykami i suplementacją. Probiotyki mogą wspierać zdrowe starzenie poprzez odbudowę mikrobioty jelitowej, regulację układu odpornościowego oraz redukcję stanów zapalnych. Postbiotyki, czyli metabolity bakterii probiotycznych, wykazują działanie przeciwzapalne i antyoksydacyjne, a także wspierają funkcje metaboliczne i barierę jelitową. Szczególne znaczenie mają krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe (SCFA) oraz bakteria Akkermansia muciniphila, które wpływają na zdrowie metaboliczne i długowieczność. Suplementy diety, takie jak kwasy tłuszczowe omega-3, koenzym Q10, resweratrol czy spermidyna, mogą opóźniać procesy starzenia poprzez ochronę mitochondriów, redukcję stresu oksydacyjnego i regulację ekspresji genów związanych z długowiecznością. Holistyczne podejście do terapii anti-aging, łączące zdrową dietę, suplementację i modulację mikrobioty jelitowej, może przyczynić się do poprawy jakości życia i ograniczenia ryzyka chorób związanych z wiekiem.

Utrzymanie homeostazy hormonalnej i metabolicznej u kobiet jest ściśle związane z odpowiednią podażą kluczowych mikroskładników odżywczych. Wśród nich szczególną funkcję pełnią witaminy z grupy B będące niezbędnymi kofaktorami w licznych szlakach metabolicznych i procesach regulacji hormonalnej. Ich niedobór może negatywnie wpływać na produkcję energii, zdrowie reprodukcyjne oraz funkcjonowanie układu hormonalnego. Niniejszy artykuł omawia znaczenie witamin z grupy B oraz inozytoli w kontekście metabolizmu i równowagi hormonalnej, ze szczególnym uwzględnieniem takich problemów zdrowotnych, jak zaburzenia funkcjonowania tarczycy czy zespół policystycznych jajników (PCOS).

Wraz z wiekiem rośnie ryzyko niedoborów składników odżywczych, co może negatywnie wpływać na stan zdrowia osób starszych. W populacji osób starszych najczęściej obserwuje się niedobory witaminy D, witaminy B12, wapnia, żelaza i magnezu. Gorsze wchłanianie, zmniejszony apetyt i choroby przewlekłe dodatkowo utrudniają pokrycie zapotrzebowania na niezbędne mikroskładniki z diety. Suplementy diety mogą wspierać odporność, układ kostny i nerwowy, a także poprawiać jakość życia osób starszych. Kluczowe jest jednak indywi- dualne podejście i zachowanie ostrożności w stosowaniu suplementów diety, zwłaszcza w kontekście możliwych interakcji z farmakoterapią. Wdrażanie suplementacji powinno opierać się na wynikach badań diagnostycznych i odbywać pod kontrolą specjalisty, co pozwala na jej optymalizację i minimalizację ryzyka działań niepożądanych.