Ferrytyna – budowa, funkcje i przydatność jako parametru diagnostycznego

Rozwój wiedzy o ferrytynie zaczął się w 1972 r., kiedy stwierdzono jej obecność we krwi człowieka. Niedługo później zaobserwowano zależność stężenia ferrytyny od stanu odżywienia żelazem. Dalsze badania pozwoliły na ustalenie, że ferrytyna jest białkiem magazynującym żelazo, które jest kluczowe dla zachowania homeostazy żelaza w ustroju człowieka. Jednak ferrytyna jest również białkiem, którego stężenie wzrasta w odpowiedzi na stan zapalny lub uszkodzenie tkanek i może być niespecyficznie podwyższone w różnych sytuacjach klinicznych, co utrudnia interpretację wyniku. Ferrytyna surowicza odzwierciedla głównie wewnątrzkomórkowe zasoby żelaza, a jej stężenie we krwi pochodzi głównie z uszkodzonych komórek wątroby, makrofagów i śledziony [1, 2]. 

Żelazo – funkcje i regulacja

Żelazo jest niezbędnym składnikiem odżywczym, biorącym udział w kluczowych funkcjach biologicznych, m.in. syntezie i naprawie DNA, transporcie tlenu i fosforylacji oksydacyjnej. Zapasy żelaza w organizmie pochodzą głównie z wewnętrznego przetwarzania żelaza po rozpadzie krwinek czerwonych, a 5–10% jest dostarczane z dietą [2, 3]. Mimo niewielkich ilości biologicznie aktywnego wolnego żelaza występują...