Menopauza to trwałe zatrzymanie cyklu miesiączkowego, a w konsekwencji – możliwości prokreacyjnych. Czas ten zazwyczaj manifestuje się gamą objawów, choć nie u każdej kobiety one występują lub są nasilone. W związku ze zmianami hormonalnymi zmienia się zapotrzebowanie na witaminy i składniki mineralne. Do najczęściej wymienianych należą wapń, witamina D, witaminy antyoksydacyjne – A, C oraz E. Suplementację należy dopasować indywidualnie do potrzeb kobiety.
Dział: Suplementy
Według danych WHO w 2021 r. w Polsce na jednego mieszkańca przypadało średnio 11,4 l czystego alkoholu etylowego, co sprawia, że nasz kraj znajduje się w czołówce państw europejskich pod względem spożycia alkoholu. Konsekwencją coraz częściej jest choroba alkoholowa. Osoby przewlekle nadużywające alkoholu często cierpią na niedobory żywieniowe z powodu zmniejszonego spożycia, nieprawidłowego wchłaniania i upośledzonego wykorzystania składników odżywczych. Ponadto alkoholicy mają zwiększone zapotrzebowanie metaboliczne związane z uruchomionymi systemami naprawy tkanek. W niniejszej pracy dokonano przeglądu podstawowych niedoborów składników odżywczych, często spotykanych u alkoholików, oraz wskazano wytyczne dotyczące doustnej terapii zastępczej.
W środowisku pochwy – w odróżnieniu od mikrobioty jelitowej, gdzie czynnikiem warunkującym homoestazę jest znacząca różnorodność drobnoustrojów – kładzie się nacisk na mniejszą różnorodność i zwrócenie uwagi na przewagę bakterii z rodzaju Lactobacillus. Skład mikrobioty pochwy będzie różnił się też w zależności od okresu fizjologicznego i fluktuacji hormonalnych. Strategia mająca na celu poprawę równowagi w mikrobiocie pochwy i zachowanie zdrowia kobiety to zadbanie o higieniczny styl życia, w tym racjonalne nawyki żywieniowe i profilaktykę niedoborów pokarmowych, a także wzbogacenie ekosystemu o bakterie z rodzaju Lactobacillus.
Choroby tarczycy są problemem coraz częściej występującym w naszym społeczeństwie. Główną przyczyną tego stanu są zmiany w stylu życia. Permanentny stres, infekcje, dysbioza jelitowa, niedoborowa dieta – wszystkie te czynniki odpowiedzialne są za rozwój zaburzeń pracy tarczycy. Szczególną uwagę należy poświęcić niedoborom pokarmowym, które z jednej strony mogą być wynikiem nieadekwatnej podaży różnych składników odżywczych z dietą, z drugiej – zwiększonego zapotrzebowania.
Insulinooporność (IO) to stan obniżonej wrażliwości tkanek na działanie insuliny przy prawidłowym lub podwyższonym stężeniu tego hormonu. Nieleczona może prowadzić do rozwoju cukrzycy typu 2 oraz licznych wcześniejszych powikłań. W ciągu ostatnich lat zwiększyła się liczba przekonujących dowodów naukowych na korzystne działanie w poprawie insulinowrażliwości: witaminy D, inozytolu oraz magnezu. Pacjenci przyjmujący preparaty z metforminą mogą wykazywać niedobór B12 wymagający suplementacji.
Biotyna znajduje się w suplementach diety na wzrost i poprawę kondycji włosów, skóry i paznokci oraz w prepartach multiwitaminowych, w tym dla kobiet ciężarnych, w ilościach, które mogą zakłócać wyniki testów diagnostycznych, dając fałszywie prawidłowe lub nieprawidłowe wyniki. Wysokie spożycie biotyny może zmieniać wyniki testów laboratoryjnych wykorzystujących technologię biotyna-streptawidyna. Testy takie stosowane są do pomiaru poziomu wielu hormonów, w tym hormonów tarczycy, hormonów płciowych czy 25-hydroksywitaminy D. Wyciągi z kozieradki mogą podwyższać stężenie testosteronu całkowitego. Preparaty z dehyroepiandrostendionem (DHEA) w oczywisty sposób wpływają na oznaczenia siarczanu dehydroepiandrostendionu (DHEAS). Dieta ketogeniczna ma wpływ na oznaczenia testosteronu całkowitego i globuliny wiążącej hormony płciowe. Wpływ izoflawonoidów sojowych na oznaczenia hormonalne jest niejednoznaczny i wciąż stanowi przedmiot badań. Stężenie insulinopodobnego czynnika wzrostu 1 (IGF-1) jest zależne od podaży białka zarówno zwierzęcego, jak i sojowego.
Choroby neurologiczne są patologiami układu nerwowego, które wpływają na funkcjonowanie organizmu oraz zachowanie człowieka. W zależności od etiologii wyodrębnia się różne rodzaje chorób neurologicznych, m.in. genetyczne, naczyniowe, immunologiczne, neurodegeneracyjne, infekcyjne, neuropatie oraz choroby o złożonej etiologii. Pacjentów ze zdiagnozowanymi chorobami neurologicznymi jest coraz więcej, dlatego wciąż trwają badania nad profilaktyką oraz nowymi metodami leczenia. Sporym zainteresowaniem cieszą się witaminy z grupy B, które charakteryzują się dużym wpływem na układ nerwowy. Do ich zadań w organizmie należy między innymi wspieranie procesów zapamiętywania, utrzymanie funkcji poznawczych oraz szereg procesów ochraniających komórki nerwowe przed degeneracją.
Trwająca od wielu lat debata między ekspertami na temat konieczności przyjmowania suplementów nie ma końca. Zamiast wdawać się w dyskusję, kto ma rację, porozmawiajmy o tym jak brać suplementy, aby były skuteczne. Przyjmowanie witamin zależne jest od tego, czy są rozpuszczalne w wodzie, czy w tłuszczach. Niektórych suplementów nie należy stosować na czczo, inne – takie jak żelazo – wykazują lepszą wchłanialność, kiedy przyjmowane są przed posiłkiem. Czas suplementacji ma wpływ również na żywotność bakterii probiotycznych.
Zakażenie bakterią H. pylori towarzyszy człowiekowi od tysięcy lat. U niektórych zakażonych pacjentów złożona i dynamiczna reakcja drobnoustrój–gospodarz uruchamia szlaki patogenne powodujące rozwój m.in. zanikowego zapalenia żołądka, choroby wrzodowej żołądka, gruczolakoraka żołądka i chłoniaka MALT. Terapia eradykacyjna na dużą skalę wiąże się z szybkim wzrostem oporności na antybiotyki, zaburzeniami składu mikrobioty jelitowej i zwiększonym ryzykiem rozwoju m.in. zakaźnych biegunek u dzieci, czy chorób atopowych. Nasza dieta zawiera jednak wiele substancji o silnym działaniu przeciwbakteryjnym przeciwko H. pylori, które możemy na co dzień wykorzystać, aby wspomóc eradykację bakterii. Interwencje dietetyczne umożliwiają zmniejszenie kolonizacji H. pylori i prowadzą do zmniejszenia częstości występowania zapalenia żołądka. Warto wspierać standardową terapię farmakologiczną poprzez odpowiednie postępowanie dietetyczne, probiotykoterapię, zioła i suplementy, aby zwiększyć skuteczność leczenia.
Nieswoiste choroby zapalne jelit (IBD) to przewlekłe choroby przewodu pokarmowego charakteryzujące się okresami remisji i zaostrzeń o dotąd niewyjaśnionej etiologii. Zalicza się do nich chorobę Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego oraz zapalenie kolagenowe i limfocytowe [14]. Stosowanie konopi siewnych w celach profilaktycznych i terapeutycznych jest jednym z interesujących obiektów badań, które warto pogłębić w celu przygotowania zaleceń suplementacyjnych skupiających się na poprawie zdrowia pacjentów.