Zaburzenia depresyjne i lękowe należą do najczęstszych współczesnych problemów zdrowia psychicznego związanych z prowadzonym stylem życia. W ostatnich latach rośnie zainteresowanie rolą mikrobioty jelitowej w regulacji zdrowia psychicznego, co otworzyło nowy kierunek badań i interwencji terapeutycznych. Kluczowym elementem tego podejścia jest koncepcja psychobiotyków – specyficznych mikroorganizmów lub ich metabolitów, które, poprzez modulację osi jelito–mózg, mogą korzystnie wpływać na nastrój i emocje. Najlepiej przebadane szczepy to Lactobacillus rhamnosus JB-1, Bifidobacterium longum 1714, kombinacja L. helveticus Rosell-52 i B. longum Rosell-175. Psychobiotyki są dobrze tolerowane i mogą stanowić obiecujące uzupełnienie terapii zaburzeń psychicznych. Kierunkiem przyszłych badań jest personalizacja leczenia (precision psychobiotics) oparta na profilu mikrobioty i biomarkerach.
Dział: Psychodietetyka
Zaburzenie z napadami objadania się (BED) jest najczęściej diagnozowanym zaburzeniem odżywiania, które dotyka ok. 3% populacji. Artykuł omawia aktualną wiedzę na temat patofizjologii BED, ze szczególnym uwzględnieniem roli mechanizmów regulacji głodu i sytości oraz czynników ryzyka, takich jak stres, presja społeczna, zaburzenia hormonalne i trudności emocjonalne. Przedstawiono również skuteczne strategie dietetyczne, w tym regularność posiłków, zwiększenie podaży białka, mindful eating i monitorowanie sygnałów głodu, które wspierają terapię BED.
Kwasy omega-3, szczególnie DHA i EPA, odgrywają kluczową rolę w funkcjonowaniu układu nerwowego. Wspierają neurogenezę, działają przeciwzapalnie i antyoksydacyjnie oraz zwiększają poziom BDNF, wpływając na nastrój, pamięć i odporność na stres. Ich niedobór wiąże się z depresją, chorobami neurodegeneracyjnymi i zaburzeniami lękowymi. Suplementacja omega-3, zwłaszcza preparatami bogatymi w EPA, może wspomagać leczenie psychiatryczne i prewencję zaburzeń psychicznych.
Okres świąteczny to czas radości, ale także wyzwań związanych z jedzeniem. Tradycyjne potrawy, takie jak pierogi czy makowiec, są smakowite i wysokokaloryczne, co utrudnia kontrolę porcji i może wywołać poczucie winy. Presja społeczna, by spróbować każdego dania oraz komentarze na temat wyglądu mogą negatywnie wpływać na samoocenę. Asertywność i techniki mindfulness pomagają radzić sobie z presją i utrzymać zdrową relację z jedzeniem, pozwalając cieszyć się posiłkami bez wyrzutów sumienia.
Artykuł podkreśla wyzwania związane z żywieniem dzieci w różnych etapach rozwoju, zwracając uwagę na problemy młodszych dzieci, takie jak brak apetytu, a także trudności nastolatków w utrzymaniu masy ciała. Wskazuje na konieczność elastycznego podejścia do zmian nawyków żywieniowych, uwzględniając preferencje smakowe dzieci. Autorka akcentuje także rolę rodziny i potrzebę świadomego wprowadzania zmian w diecie dzieci.
Artykuł dotyczy problemów żywieniowych dzieci z alergią pokarmową i wybiórczością pokarmową. Rodzice często podejmują natychmiastowe zmiany w diecie dzieci, co może być trudne zwłaszcza dla dzieci w wieku przedszkolnym. Neofobia żywieniowa, czyli niechęć do spożywania nowych produktów, często występuje w tym wieku. Artykuł omawia, jakie pytania zadawać rodzicom podczas wywiadu, jak budować zaufanie dziecka do nowych smaków, i jak pomóc w procesie wprowadzania zmian w diecie eliminacyjnej. Ważne jest, aby rodzice rozumieli potrzebę stopniowego wprowadzania nowych produktów i tworzenia pozytywnej atmosfery podczas posiłków.
Artykuł podkreśla znaczenie współpracy z dziećmi i rodzicami w zmienianiu nawyków żywieniowych. Autor uwzględnia indywidualne podejście do pacjentów pediatrycznych, kładąc nacisk na perspektywę dziecka i relacje rodzinne. Edukacja żywieniowa ma skupiać się na motywowaniu dzieci do zdrowych wyborów. Zrozumienie różnych reakcji dzieci na zmiany nawyków jest kluczowe. Poruszany jest problem nadmiernego spożycia cukru, podkreślając potrzebę radzenia sobie z pokusami. Przedstawiane są różne strategie dla rodziców wspierające zmiany nawyków żywieniowych. Warto analizować relacje między jedzeniem, emocjami i społecznymi interakcjami dzieci. Elastyczne zasady i strategie dostosowane do wyjątkowych sytuacji są zalecane, razem z otwartą i wspierającą komunikacją z dziećmi w procesie zmiany nawyków żywieniowych.
