Wpływ mikrobioty na organizm ludzki jest przedmiotem badań już od kilku dekad. Probiotyki (żywe mikroorganizmy wykazujące korzystny wpływ na organizm gospodarza) oraz synbiotyki (połączenie probiotyków z prebiotykami, czyli naturalną pożywką stymulującą wzrost pożądanych szczepów bakteryjnych) wpływają na poprawę kompozycji mikrobioty jelitowej, zmniejszają przepuszczalność bariery śluzówkowej oraz stan zapalny, a także stymulują insulinowrażliwość. Modulowanie składu mikrobioty przy pomocy probiotyków wydaje się obiecującą strategią terapeutyczną dla pacjentów z insulinoopornością i cukrzycą.
Autor: Angelika Kargulewicz
dr n med.; Redaktor prowadząca „Food Forum”, dietetyk praktyk, absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Wykładowca uniwersytecki nauk o żywieniu oraz autorka prac poglądowych i oryginalnych z zakresu dietetyki i żywienia człowieka publikowanych w periodykach polskich i zagranicznych. Na co dzień prowadzi zindywidualizowane poradnictwo żywieniowe, które pozwala realizować pasję i cele zawodowe.
Codzienny sposób żywienia niezaprzeczalnie wpływa na funkcjonowanie układu nerwowego. Dietoterapia polegająca na profilaktyce zaburzeń depresyjnych i minimalizowaniu objawów choroby powinna głównie bazować na spożywaniu pokarmów pochodzenia roślinnego (plant-based diet) z odpowiednią podażą kwasu DHA, składników mineralnych, witamin, fitozwiązków, żywych kultur bakterii oraz włókna pokarmowego.
Jak pokazują dane epidemiologiczne, liczba osób z przewlekłą chorobą nerek w naszym kraju może sięgać nawet 4 mln [1]. W perspektywie tak powszechnego występowania tego schorzenia warto mieć na uwadze, że najlepszą metodą leczenia jest zapobieganie, i te słowa idealnie wpisują się w koncepcję profilaktyki niewydolności nerek. Odpowiednia kompozycja codziennej diety może zapobiec zarówno wystąpieniu dysfunkcji nerek, jak i opóźnić konieczność wdrożenia leczenia nerkozastępczego w przebiegu już stwierdzonej przewlekłej niewydolności nerek. W ujęciu praktycznym dla ogółu pacjentów borykających się z przewlekłą chorobą nerek największą trudność zazwyczaj stanowią kwestie związane z praktycznym zastosowaniem diety, konkretna zawartość białka w produktach i potrawach oraz zasady komponowania jadłospisów z uwzględnieniem towarzyszących jednostek chorobowych, takich jak np. cukrzyca.
Rola czynników żywieniowych w profilaktyce chorób nowotworowych jest dobrze udokumentowana. Coraz więcej doniesień potwierdza również zależność między dietą i sposobem żywienia a ryzykiem rozwoju nowotworów skóry. Kwasy tłuszczowe omega-3 i spożycie kofeiny wykazują działanie przeciwnowotworowe, podczas gdy konsumpcja cytrusów i alkoholu może zwiększać ryzyko rozwoju czerniaka. Istotne znaczenie ma również odpowiednie spożycie błonnika pokarmowego i mikroskładników, w tym witamin.
Pląsawica Huntingtona (HD) to choroba genetyczna ośrodkowego układu nerwowego objawiająca się niekontrolowanymi ruchami oraz otępieniem. Jest dziedziczona autosomalnie dominująco. Przyczyna choroby to mutacja w genie HTT (zlokalizowanym na chromosomie 4) kodującym białko huntingtynę. Obecnie nie ma skutecznych opcji terapeutycznych, które pozwoliłyby na całkowite wyleczenie. Dbanie o prawidłowy stan odżywienia i sposób żywienia są czynnikami wpływającymi na jakość życia pacjentów z chorobą Huntingtona. Utrata masy ciała to istotny predyktor rokowania w tej jednostce chorobowej.
