dr n. med., dietetyk kliniczny (MEDIC Poznań), autorka publikacji naukowych w czasopismach polskich i zagranicznych, współpracuje z Katedrą i Kliniką Gastroenterologii, Dietetyki i Chorób Wewnętrznych Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. Specjalizuje się w dietoterapii zaburzeń metabolicznych (Specjalista SOIT), endokrynologicznych i chorób przewodu pokarmowego (ModuLife Expert).
W sezonie jesienno-zimowym poza infekcjami wirusowymi układu oddechowego występują także zakażenia wirusowe przewodu pokarmowego nazywane potocznie „grypą żołądkową”, „grypą jelitową” i „jelitówką”. Zapalenie żołądka i jelit wywołują głównie wirusy jelitowe, takie jak rotawirusy i norowirusy. Charakterystyczne objawy to ostre biegunki i wymioty. Cel terapeutyczny to zapobieganie odwodnieniu. Podstawę terapii stanowi odpowiednie nawodnienie doustne i postępowanie dietetyczne.
Do nieswoistych chorób zapalnych jelit (NChZJ) należą głównie choroba Leśniowskiego-Crohna (ChLC) i wrzodziejące zapalenie jelita grubego (WZJG). Są to przewlekłe choroby przewodu pokarmowego o nieznanej etiologii, które przebiegają z okresami zaostrzeń i remisji. Cel główny leczenia NChZJ to wyindukowanie i utrzymanie remisji klinicznej. W terapii NChZJ stosuje się leczenie farmakologiczne, chirurgiczne oraz żywieniowe. Według wytycznych European Society for Clinical Nutrition and Metabolism wyłączne żywienie dojelitowe to pierwsza linia leczenia dzieci i młodzieży z aktywną postacią ChLC. U pozostałych pacjentów z NChZJ postępowanie żywieniowe stanowi wspomaganie terapii podstawowej (farmakoterapii).
• Jaką wartość odżywczą ma olej rzepakowy.
• Jak przechowywać olej rzepakowy.
• Jak wykorzystać olej rzepakowy w kuchni.
