Witamina D jest jedną z czterech witamin – obok A, E i K – rozpuszczalnych w tłuszczach. Termin „witamina D” odnosi się zarówno do ergokalcyferolu (witamina D2), jak i cholekalcyferolu (witamina D3) [1]. Witamina D3 jest wytwarzana pod wpływem promieniowania ultrafioletowego (UVB). Szacuje się, że synteza skórna może być naturalnym źródłem nawet 80–100% dziennego zapotrzebowania na witaminę D [1]. W Polsce synteza witaminy D w skórze może być efektywna w okresie wiosenno-letnim w miesiącach od maja do września, pomiędzy godziną 10.00 a 15.00, kiedy odkryte jest co najmniej 18% powierzchni ciała [2]. Skórna synteza witaminy D może być zaburzona przez takie czynniki, jak: zachmurzenie, zanieczyszczenie powietrza, zwiększona pigmentacja skóry, zaawansowany wiek czy stosowanie kremów z filtrem. Drugim źródłem witaminy D jest dieta, znajdujemy ją nie tylko w produktach pochodzenia zwierzęcego, ale również roślinnego. Produktami bogatymi w witaminę D są głównie ryby, np. węgorz, łosoś, śledź, ale również żółtko jaja, ser żółty, mleko oraz niektóre grzyby [3].
Działanie witaminy D
Rola witaminy D jest bardzo szeroka w organizmie człowieka – obok parathormonu i kalcytoniny reguluje ona homeostazę wapnia i fosforanów. Witamina D w związku z działaniem regulującym gospodarkę wapniowo-fosforanową ma istotne znaczenie dla tkanek i narządów bogatych w te składniki mineralne, czyli kośćca i zębów. Niedobór witaminy D u dzieci prowadzi do krzywicy, a także do zaburzenia mineralizacji i zmniejszenia masy kostnej, natomiast u dorosłych i młodzieży może wywoływać...
