Magnez – charakterystyka i suplementacja

Przyswajalność różnych form magnezu

Magnez jest składnikiem co najmniej 300 enzymów uczestniczących w wielu procesach biochemicznych i fizjologicznych. Odgrywa ważną rolę w przewodnictwie elektrycznym serca, jak również antagonistycznie do wapnia hamuje agregację płytek krwi. Dzięki temu zmniejsza ryzyko choroby niedokrwiennej serca oraz udaru mózgu. Ponadto bezpośrednio wpływa na obniżenie ciśnienia krwi, co również zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia wcześniej wymienionych zaburzeń. Dodatkowo wykazano, że odpowiednia podaż magnezu z dietą lub suplementacją oddziałuje na gospodarkę lipidową, obniżając stężenie trójglicerydów oraz frakcji LDL cholesterolu, zwiększając natomiast koncentrację HDL cholesterolu. 
Organizm dorosłego człowieka zawiera około 25 g magnezu, z czego 16,4 g obecne jest w kościach, 4,25 g w mięśniach, a pozostała część w innych komórkach i tkankach, m.in. erytrocytach i płytkach krwi [1]. Tylko 1% całkowitej zawartości magnezu w organizmie znajduje się w przestrzeni międzykomórkowej, w tym w osoczu krwi. Zgodnie z wytycznymi Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego średnie dobowe zapotrzebowanie na magnez dla osoby dorosłej to 350 mg dla mężczyzn i 265 mg dla kobiet, natomiast zalecane spożycie to 420 mg dla mężczyzn i 320 mg dla kobiet. Badania sugerują, że dzienne zapotrzebowanie na jony magnezu (Mg2+) oscyluje pomiędzy 3,0 a 4,5 mg na kg masy ciała. Większość (ponad 90%) wchłaniania magnezu zachodzi biernie w enterocytach. Pozostała część transportowana jest aktywnie poprzez kanały jonowe TRPM6 i 7 obecne w nabłonku jelita cienkiego. Jak wykazały badania, efektywność przyswajalności tego pierwiastka zależy bezpośrednio od formy jego przyjmowania z pokarmami lub suplementami [2]. U ludzi wchłanianie Mg2+ rozpoczyna się około 1 godziny po spożyciu, natomiast maksimum osiąga po 2–4 godzinach, po czym maleje. Uznaje się, że po 6 godzinach absorpcja Mg2+...