Koenzym Q10 – substancja przedłużająca życie w skurczowej niewydolności serca?

Suplementy

Naukowcy szukają sposobów, jak przedłużyć życie osób chorych na choroby sercowo-naczyniowe. Jednym z tropów jest poszukiwanie, skąd komórki, szczególnie mięśnia sercowego, biorą energię. W ten sposób, jak po nitce do kłębka, dochodzimy do centrum energetycznego komórek, czyli do mitochondriów oraz do obecnego w nich koenzymu Q10. Jest to składnik, który sprawdza się szczególnie w kardiologii, ale też w świetle najnowszych badań zmniejsza zachorowalność na COVID-19 oraz działa korzystnie przy otyłości i zespole metabolicznym.

Mitochondria i koenzym Q10 

Mitochondria to organelle komórkowe, centrum energetyczne każdej komórki organizmu eukariontów. Odgrywają rolę w metabolizmie lipidów, nukleotydów, apoptozie, sygnalizacji komórkowej, mają wpływ na gospodarkę wapniową oraz biorą udział w procesach buforowania wapnia w organizmie [1]. Ich najważniejszym zadaniem jest produkcja energii poprzez fosforylację oksydacyjną. Cały system fosforylacji oksydacyjnej jest złożony z pięciu kompleksów białkowych. Kompleksy I i II przekazują elektrony ze zredukowanych nukleotydów (dinukleotydu nikotynoamidoadeninowego – NADH i dinukleotydu flawinoadeninowego – FADH2) na zlokalizowany w błonie niebiałkowy nośnik elektronów, mitochondrialny koenzym Q (mQ), który przekazuje elektrony na kompleks III. Ostatecznie elektrony przenoszone są przez cytochrom c na kompleks IV. W efekcie tych działań elektrony są przenoszone z macierzy mitochondrialnej do przestrzeni międzybłonowej przez kompleksy I, III i IV. Tworzy się protonowy gradient elektrochemiczny, który powoduje zwrotny przepływ protonów przez syntazę ATP i w ten sposób produkcję ATP. Jeżeli łańcuch oddechowy nie działa, zmniejsza się produkcja energii i wzrasta produkcja toksycznych mitochondrialnych reaktywnych form tlenu (mRFT). Uszkodzone mitochondria dodatkowo uwalniają czynniki apoptotyczne, które są sygnałami wywołującymi śmierć komórki [2].

Formy koenzymu Q10

Koenzym Q10 jest częścią mitochondrialnego łańcucha oddechowego. Występuje w trzech różnych stanach oksydoredukcyjnych: całkowicie utlenionym (chinon, Q), całkowicie zredukowanym (chinol, QH2) oraz jako rodnik semichinonowy (semichinon, QH•). Koenzym Q10 został po raz pierwszy wyizolowany z mitochondriów serca wołu przez Crane i wsp. w 1957 r. [3] Koenzym Q10 odbiera elektrony od szeregu oksydoreduktaz, które redukują go do QH2 [4]. 

POLECAMY

Koenzym Q10 w roli przeciwutleniacza

Organizmy eukariotyczne są zdolne do biosyntezy koenzymu Q10. Początek procesu zachodzi w retikulum endoplazmatycznym, a koniec w aparacie Golgiego, skąd koenzym Q przenoszony jest do innych miejsc w komórce [5]. Dysfunkcj...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    magister farmacji oraz magister dietetyki klinicznej, specjalista d.s. farmacji aptecznej, absolwentka łódzkiego Uniwersytetu Medycznego. Łączy dwie dziedziny – farmacji i dietetyki, aby pomóc pacjentom osiągnąć maksymalny efekt terapeutyczny. Autorka artykułów do pism specjalistycznych dla farmaceutów i dietetyków oraz webinarów na temat suplementacji, redaktor portalu leki.pl. 

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI