Definicji określających dodatek do żywności jest kilka. Jednak zgodnie z art. 3 ust. 2 lit. a rozporządzenia nr 1333/2008 dodatek do żywności oznacza każdą substancję, która w normalnych warunkach ani nie jest spożywana sama jako żywność, ani nie jest stosowana jako charakterystyczny składnik żywności, bez względu na swoją ewentualną wartość odżywczą, której celowe dodanie, ze względów technologicznych, do żywności w trakcie jej produkcji, przetwarzania, przygotowywania, obróbki, pakowania, przewozu lub przechowywania powoduje, lub można spodziewać się zasadnie, że powoduje, iż substancja ta lub jej produkty pochodne stają się bezpośrednio lub pośrednio składnikiem tej żywności [1].
Substancje chemiczne dodawane do żywności mają nadane kody, a te, które są dopuszczone przez Unię Europejską, rozpoczynają się wielką literą „E”. Następne człony to liczby od 100 do 1999. Związki te są podzielone według funkcji, jaką mają do spełnienia po dodaniu do żywności. Wyróżnia się wśród nich m.in. związki konserwujące, emulgujące (związki chemiczne nadające produktom odpowiednią strukturę i konsystencję), barwiące i antyutleniacze. W tabeli 1 przedstawiono podział dodatków do żywności.
Konsumenci, kupując produkty spożywcze, charakteryzujące się wydłużonym okresem do spożycia, często nie zdają sobie sprawy, że jest to kons...
Czym właściwie są dodatki do żywności?
W artykule odpowiadamy na pytanie czym są dodatki do żywności oraz omawiamy ich podział.
Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.
