Choroby autoimmunologiczne a dieta i suplementacja

Wprowadzenie

Autoimmunizacja jest procesem, w którym układ immunologiczny produkuje przeciwciała przeciwko własnym tkankom i narządom. Choroby autoimmunologiczne (ChA) mogą mieć podłoże zarówno genetyczne, jak i środowiskowe, a mechanizm ich rozwoju jest złożony i nie do końca poznany [1]. W patogenezie reakcji autoimmunizacyjnej biorą udział dwa podstawowe mechanizmy uszkadzające: komórkowy i humoralny [2]. ChA charakteryzują się różnym i indywidualnym przebiegiem obejmującym fazy zaostrzeń i remisji. Do chwili obecnej wykryto około 80 chorób o podłożu autoimmunologicznym, a choruje na nie około 100 mln osób na całym świecie. W krajach zachodnich na ChA cierpi około 5% populacji, z przewagą kobiet [1, 3].

Choroby z autoagresji mogą być narządowo swoiste, zapoczątkowane przez kompleksy antygen–przeciwciało w układzie krążenia, są to np. cukrzyca, choroba Hashimoto, Gravesa-Basedowa, autoimmunizacyjne zapalenie wątroby [3]. Oprócz wspomnianych, wyróżnia się też ChA nieswoiste, czyli układowe (np. toczeń, twardzina układowa, reumatoidalne zapalenie stawów – RZS). Innym kryterium podziału jest rodzaj odpowiedzi immunologicznej, gdzie wyróżnia się choroby z przewagą odpowiedzi komórkowej (cukrzyca typu 1, Hashimoto, bielactwo, stwardnienie rozsiane) oraz z przewagą odpowiedzi humoralnej (toczeń rumieniowaty trzewny, twardzina układowa, pęcherzyca) [4].

Znaczenie mikrobioty jelitowej w rozwoju ChA 

Błona śluzowa jelita każdego dnia jest narażona na działanie czynników zewnętrznych, takich jak toksyny, alergeny pokarmowe czy patogeny. Ma to znaczący wpływ na aktywność limfocytów w tkankach GALT (ang. gut-associated lymphoid tissue), czyli układu limfatyczn...