Autor: Zuzanna Przewoźny

mgr; absolwentka Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu na kierunku dietetyka; doświadczenie zbierała w gabinetach dietetycznych i oddziałach szpitalnych; pracuje w Instytucie Mikroekologii w Poznaniu, specjalizuje się w układaniu diet eliminacyjnych i indywidualnie dobranych pod problemy zdrowotne; interesuje się dietą roślinną oraz jej wpływem na mikrobiotę jelitową i zdrowie człowieka

Działy
Wyczyść
Brak elementów
Wydanie
Wyczyść
Brak elementów
Rodzaj treści
Wyczyść
Brak elementów
Sortowanie

Zmiany funkcjonalne i dysbioza jelitowa wywołana antybiotykoterapią – czy można temu jakoś przeciwdziałać?

Mikrobiota jelitowa to grupa mikroorganizmów najliczniej bytująca na powierzchni błony śluzowej jelita grubego. Pełni ona wiele funkcji w organizmie, wspomagając go w utrzymaniu równowagi. Niekiedy w zakażeniach bakteryjnych, np. układu oddechowego, stosuje się antybiotyki, które mają na celu unieszkodliwienie drobnoustrojów patogennych. Dzisiejszy stan wiedzy pokazuje jednak, że antybiotyki wpływają niekorzystnie na mikrobiotę jelitową, doprowadzając do zaburzeń w jej składzie zarówno jakościowych, jak i ilościowych. Pośrednio mogą oddziaływać również na integralność bariery jelitowej i wpływać niekorzystnie na zdrowie człowieka.

Czytaj więcej

Choroby autoimmunologiczne a dieta i suplementacja

Choroby autoimmunologiczne w ostatnich latach stają się coraz powszechniejsze. Wzrasta zarówno ich liczba, jak i odsetek osób chorujących. Ich przyczyna oraz patogeneza nie jest jeszcze w pełni poznana, więc zaleceń dietetycznych czy suplementacyjnych jest też stosunkowo niewiele. Ze względu na podłoże zapalne chorób autoimmunologicznych poleca się pacjentom zadbanie o odpowiednią podaż antyoksydantów oraz polifenoli, a także wielonienasyconych kwasów tłuszczowych (omega-3). W suplementacji najważniejsze znaczenie ma witamina D oraz celowana probiotykoterapia.

Czytaj więcej

Probiotykoterapia w zaburzeniach czynnościowych układu pokarmowego dzieci

Zaburzenia czynnościowe przewodu pokarmowego należą do grupy schorzeń idiopatycznych i są jedną z częstszych przypadłości, z którymi zgłaszają się pacjenci do poradni gastroenterologicznej lub do pediatry. Niemowlęta, u których występowały problemy, takie jak częste ulewania, kolki czy zaparcia, są bardziej narażone na występowanie zbliżonych w dorosłości. Każdy charakterystyczny objaw wymaga odpowiedniej diagnostyki poszerzonej o badanie podmiotowe i przedmiotowe. Następnie wprowadza się odpowiednie leczenie. Terapią wspomagającą w przypadku dzieci z zaparciami czynnościowymi może być Lactobacillus casei rhamnosus (Lcr35) oraz Bifidobacterium longum i podawanie fermentowanych produktów mlecznych bogatych w tego typu bakterie. W przypadku IBS poleca się suplementację Lactobacillus GG.

Czytaj więcej