Zatrucia metalami ciężkimi mogą prowadzić do rozwoju dysbiozy jelitowej bądź SIBO. Metale ciężkie obecne są na wszystkich poziomach ekosystemu. Sam fakt spożywania środków chemicznych zmienia naszą florę jelitową w sposób bardzo niekorzystny. Chemikalia spożywane z żywnością mogą wpływać na aktywność lub dezaktywować enzymy bakterii jelitowych. Mogą być również metabolizowane bezpośrednio przez bakterie w momencie trawienia, będąc przyczyną stresu azotowego.
Autor: Magdalena Cubała-Kucharska
lek. med.; założycielka Instytutu Medycyny Integracyjnej Arcana z ponad 20-letnim doświadczeniem w dziedzinie medycyny funkcjonalnej.
Amoniak jest wszechobecnym w przyrodzie nieorganicznym związkiem chemicznym azotu i wodoru, występującym w formie gazowej. Przemiany amoniaku pełnią istotną rolę, obecną w procesach życiowych roślin, zwierząt i ludzi. Występuje w organizmach żywych i jest produktem ich rozkładu, znajdujemy go także w wodzie, glebie i powietrzu. Struktura amoniaku oparta jest o azot. Azot jest atomem, który wchodzi w skład wszystkich aminokwasów, występuje w atmosferze w postaci gazu (N2), w formach organicznych w glebie oraz w postaci jonów, np. amonu lub azotanu, w roślinach i drobnoustrojach. Między glebą, roślinami, zwierzętami i atmosferą zachodzi ciągły obieg azotu, z wytwarzaniem amoniaku.