Dysbioza jelitowa a zatrucie metalami ciężkimi i toksynami

Zatrucia metalami ciężkimi, takie jak arsen, kadm, rtęć i ołów, oraz toksynami pochodzącymi np. ze środków ochrony roślin, spalin, a nawet używanych w gospodarstwie domowym chemikaliów są rosnącym problemem współczesnej medycyny. Szczególną grupę chorób stanowią zatrucia przewlekłe, które są efektem długotrwałego narażenia na obecne w otoczeniu związki chemiczne. Niezdiagnozowane zatrucia przewlekłe mogą stanowić podłoże wielu chorób środowiskowych i autoimmunologicznych [1]. Toksyny wnikają w organizm ludzki z wdychanym powietrzem (smog), ze spożywanym pokarmem, z wypijaną wodą, przez skórę. Zatrucia ostre zdarzają się stosunkowo rzadko, ich najczęstszą przyczyną są narażenia zawodowe lub awarie przemysłowe. Głównym problemem współczesności jest kumulacja toksyn w organizmie.
Objawy zatrucia metalami ciężkimi
Większość zatruć metalami ciężkimi ma wspólny mianownik – mogą one oddziaływać na układ nerwowy, powodując otępienie, trudności w koncentracji, zaburzenia snu, uczucie przewlekłego zmęczenia, objawy podobne do choroby Alzheimera czy parkinsonizmu [2]. Poprzez blokady ważnych dla życia enzymów przyczyniają się do rozwoju chorób nowotworowych [3]. 
Przykładowe choroby wywołane działaniem toksyn to:

1. Ołowica – przejawiająca się silnymi kolkami skurczowymi w jamie brzusznej, objawami ze strony układu nerwowego, moczowego i krwiotwórczego. Zatrucie może być spowodowane przez rury ołowiane w starych domach albo kontakt ze starą farbą zawierającą ołów. Największe stężenie ołowiu w roślinach (warzywa, zboża, owoce) występuje w rejonach znacznie uprzemysłowionych. Ołów może znajdować się w zabawkach, w tym w kredkach świecowych. Nie ulega rozpadowi i kumuluje się w organizmie człowieka [4]. 
2. Rtęcica – zatrucia wywołane...