Witamina C w suplementacji dietetycznej. Jak dobrać odpowiednią formę pod względem zdrowotnym

Witamina C, znana jako kwas l-askorbinowy, rozpuszcza się w wodzie. Organizm człowieka w przeciwieństwie do niektórych zwierząt nie posiada umiejętności endogennej syntezy tej witaminy, dlatego musi pozyskiwać ją z pożywienia, głównie z warzyw i owoców. Witamina C pełni funkcję silnego przeciwutleniacza oraz kofaktora w wielu reakcjach enzymatycznych, np. w biosyntezie kolagenu, karnityny czy neuropeptydów. Kwas askorbinowy odgrywa istotną rolę w regulowaniu wchłaniania żelaza i funkcjonowaniu układu odpornościowego oraz w regulacji ekspresji genów [1]. 
Oprócz pełnienia funkcji biosyntetycznych i przeciwutleniających, witamina C odgrywa ważną rolę w funkcjonowaniu układu odpornościowego [2] oraz poprawia wchłanianie żelaza niehemowego (pochodzenia roślinnego czy z żółtek jaj) [3]. 
Stabilizuje także witaminę E i kwas foliowy, neutralizuje wolne rodniki i toksyny oraz łagodzi reakcję zapalną, w tym zespół posocznicy [4].
Stężenie witaminy w tkankach i płynach ustrojowych jest regulowane poprzez interakcje wchłaniania jelitowego, transportu komórkowego i wydalania [5]. Witamina C wchłania się u ludzi z jelita cienkiego, osiągając maksymalne stężenie w osoczu po około 120–180 min po spożyciu. Po wchłonięciu jest rozprowadzana krwiobiegiem po całej przestrzeni pozakomórkowej. Stężenie witaminy C w tkankach zależy od stężenia witaminy C w osoczu i płynie zewnątrzkomórkowym, które z kolei zależy od zawartości witaminy C w diecie. Tkanki gromadzą witaminę C wbrew gradientowi stężeń [6]. 
Wchłanianie jelitowe witaminy C przyjętej doustnie – pochodzącej zarówno z pożywienia, jak i suplementów – zachodzi raczej poprzez białka transportowe niż popr...