Terapia zaparć u niemowląt i dzieci

Częstość występowania zaparć w ogólnoświatowej populacji wynosi od 0,7% do 79% (mediana 16%). Epidemiologię zaparć u dzieci zbadano w 19 artykułach, a częstość występowania wynosiła między 0,7% a 29,6% (mediana 12%). Zaparcia nie są chorobą, ale objawem, który może wskazywać na chorobę (zaparcia przewlekłe), bądź mogą mieć charakter czynnościowy. Najczęściej zaparcia u dzieci objawiają się: rzadkimi wypróżnieniami (mniej niż dwa wypróżnienia w tygodniu), brakiem regularności wypróżnień, wypróżnieniami bolesnymi, zbitymi o dużych rozmiarach, a także popuszczaniem stolca u dziecka, które miało nad tym kontrolę. Nawet do 84% dzieci z zaparciami czynnościowymi ma problemy z nietrzymaniem stolca, które może mieć podłoże natury psychologicznej [2–4]. 

Zaparcia to jeden z najczęstszych problemów, z którymi borykają się pediatrzy i stanowią ok. 25% wszystkich pacjentów w gabinetach gastroenterologów dziecięcych na całym świecie [5]. Według badań częstość występowania zaparć jest niezależna od płci, jednak znaczenie wydają się mieć takie czynniki, jak: niskie spożycie błonnika, warzyw i owoców, występowanie otyłości w rodzinie i niskie wykształcenie rodziców [1].

Częstość wypróżnień u dzieci zależy od wieku, w jakim jest dziecko. Noworodki zwykle wypróżniają się ok. czterech razy na dzień, a częstotliwość zmniejsza się do jednego lub dwóch wypróżnień na dzień, po osiągnięciu przez dziecko kontroli zwieracza, co przypada u 98% dzieci na czwarty rok życia [3]. Dane literaturowe są zróżnicowane, ale niektóre źródła poda...