Procesualny model regulacji emocji i jego związek z wyborami żywieniowymi

Emocje uznawane są za jeden z kluczowych mechanizmów adaptacji. Prowadzą do zmian uwagi, aktywizacji sieci skojarzeniowych w pamięci i przesunięć w hierarchii reakcji, a także do szybkiej integracji zmian zachodzących w autonomicznym układzie nerwowym, napięciu mięśniowym i ekspresji mimicznej. Dzięki skoordynowanym zmianom psychologiczno-fizjologicznym dochodzi do powstania spójnej reakcji, umożliwiającej adaptację i efektywne zachowanie zarówno na poziomie interpersonalnym, jak i intrapersonalnym [1]. Mimo że reakcje emocjonalne są zwykle adekwatne do wymagań środowiska, to niejednokrotnie prowadzą do zachowań sprzecznych z potrzebami i celami człowieka. W takich sytuacjach warunkiem efektywnego funkcjonowania staje się zdolność do regulacji emocji. 

Każdego dnia człowiek doświadcza różnych emocji niezależnie od tego, czy jest ich świadomy, czy potrafi je zidentyfikować, a niekiedy także i nazwać. Działania, które podejmuje jednostka, świadczące o próbie modyfikacji emocji mają na celu uzyskanie choćby częściowego wpływu na ich doświadczanie, w konsekwencji na ich wyrażanie (ekspresję) oraz przebieg. Kontrola oraz modyfikacja własnego stanu emocjonalnego może odbywać się za pośrednictwem regulacji własnych emocji. Proces regulacji może kształtowa...