Postępowanie żywieniowe w zespole przerostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO)

Dietoterapia zespołu przerostu bakteryjnego jelita cienkiego (SIBO) to niemałe wyzwanie zarówno dla dietetyka, jak i dla pacjenta. Oprócz niskiego potencjału fermentującego diety należy również uwzględnić zalecenia żywieniowe wynikające z chorób współistniejących, takich jak np. otyłość, cukrzyca, refluks żołądkowo-przełykowy czy inne jednostki chorobowe wymagające zastosowania diety lekkostrawnej (przykładowo ostre i przewlekłe zapalenie trzustki, stan zapalny błony śluzowej żołądka i dwunastnicy czy zaostrzenie nieswoistych chorób zapalnych jelit). Na uwagę zasługuje fakt niedoborów pokarmowych, które mogą być następstwem obecności nadmiernej liczby mikroorganizmów w obrębie jelita cienkiego. Zebranie dokładnego wywiadu żywieniowego uwzględniającego stan i sposób żywienia pacjenta, obecność chorób współistniejących i dodatni wynik testu w kierunku SIBO są podstawą do ułożenia zindywidua-
lizowanego planu żywieniowego. Wśród przyczyn związanych ze stylem życia konsumpcja alkoholu oraz nadmierna ilość węglowodanów w diecie (w szczególności rafinowanych) są istotnymi czynnikami ryzyka rozwoju przerostu bakteryjnego jelita cienkiego.

Zespół przerostu bakteryjnego jelita cienkiego zwiększa ryzyko niedoborów pokarmowych

Obecność zespołu SIBO koreluje z zaburzeniami trawienia i wchłaniania składników odżywczych, co z kolei przekłada się na stan odżywienia pacjenta [1]. Okazuje się, że przerost bakteryjny w jelicie cienkim może prowadzić do zmian zapalnych w obrębie błony śluzowej jelit oraz wpływu bakterii na procesy enzymatyczne, absorpcyjne oraz metaboliczne zachodzące w organizmie ludzkim [1]. Ponadto nadmierna liczba bakterii w przebiegu SIBO nasila bakteryjną dekoniugację soli żółciowych oraz sprzyja występowaniu bieg...