Nie lubię! Nie będę tego jeść! Czyli jak z sukcesem realizować zalecenia w żywieniu dzieci z wybiórczością pokarmową – współpraca z rodzicem

Do gabinetu dietetyków coraz częściej zgłaszają się rodzice dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym z potrzebą zmiany codziennej diety. Niezależnie od tego, czy powodem są czynniki medyczne, wybiórcze jedzenie czy potrzeba poprawy nawyków żywieniowych, realizacja zaleceń żywieniowych w warunkach domowych jest sporym wyzwaniem dla rodziców i tym samym dla specjalisty. Szczególnie gdy mamy do czynienia z rodziną dziecka z wybiórczością pokarmową lub na etapie neofobii żywieniowej. Wczesne dzieciństwo i okres przedszkolny to etap w życiu dziecka, w którym najczęściej dziecko wykazuje brak zainteresowania spożywaniem posiłków lub posiłkom zaczyna towarzyszyć lęk, wycofanie wobec nowych produktów, tzw. okres neofobii żywieniowej. Poważną konsekwencją tej postawy może być odmowa spożywania całych grup produktów, przykładowo warzyw oraz produktów zbożowych takich jak kasze i ciemne pieczywo, które zgodnie z zaleceniami żywienia dzieci są niezbędne w jadłospisie małego pacjenta. Finalnie dziecko zamiast urozmaiconej diety proponowanej przez dietetyka spożywa potrawy według swoich własnych utrwalonych preferencji smakowych.

Neofobia żywieniowa – na czym polega?

Neofobia żywieniowa to postawa nacechowana niechęcią, lękiem i w konsekwencji unikaniem oraz odmawianiem spożywania nowych produktów. Pojawia się najczęściej pomiędzy trzecim a piątym rokiem życia, czyli w momencie, kiedy dieta małego dziecka rozszerza się o nowe produkty. Istotne jest zauważenie w odpowiednim okresie rozwoju dziecka, czy jego menu nie jest ograniczone do kilku ulubionych produktów. Najbardziej problemowe są owoce i warzywa, a także mięso. Typowa dieta dziecka na etapie neofobii to tak zwane produkty beżowe: sucha bułka, makaron, frytki, serek waniliowy, czasami banan lub jabłko. Niestety produkty zaliczane do...