Pojęcie stresu w ujęciu psychologicznym i biochemicznym
Stres jest zjawiskiem naturalnym, nieuniknionym i niezbędnym w rozwoju każdego człowieka. Określa się go jako fizyczną, poznawczą, emocjonalną i behawioralną odpowiedź na bodziec wewnętrzny lub zewnętrzny. Stres określa relację adaptacyjną między człowiekiem a otoczeniem, gdy dochodzi do naruszenia granic jednostki. Relacja ta jest bardzo zmienna i indywidualnie zależna od czynników genetycznych i strategii radzenia sobie z czynnikiem stresogennym. W latach 60. XX w. pierwsze systematyczne badania w kierunku stresu zainicjował dr Hans Hugo Selye. Określił stres jako „niespecyficzną reakcję organizmu na działanie stresora” [1]. Seyle sformułował również ideę ogólnego zespołu adaptacyjnego (ang. general adaptation syndrom; GAS), która określa fazy reakcji fizjologicznych (stadium reakcji alarmowej, stadium odporności i stadium wyczerpania) ujawniające się w odpowiedzi na oddziaływanie stresora. Seyle był również pierwszym badaczem, który odkrył wpływ stresu na funkcjonowanie układu immunologicznego.
Lp. | Rodzaj stadium | Objawy fizjologiczne i fizyczne ze strony organizmu |
1. | reakcja alarmowa | uaktywnienie współczulnego układu nerwowego w wyniku stresora; inicjacja reakcji „walcz lub uciekaj”; uwolnienie hormonów stresu (adrenalina, kortyzol) przez rdzeń nadnerczy; wzrost poziomu glukozy we krwi; przyspieszenie pracy serca; rozszerzenie źrenic, ból głowy, napięcie mięśni; ustanie procesów trawiennych |
2. | stadium odporności | etap utrzymujący się aż do momentu zakończenia oddziaływania stresora lub do całkowitego wyczerpania zasobów jednostki; nabran... |
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Food Forum w wersji papierowej lub cyfrowej,
- Nielimitowany dostęp do pełnego archiwum czasopisma,
- Możliwość udziału w cyklicznych Konsultacjach Dietetycznych Online,
- Specjalne dodatki do czasopisma: Food Forum CASEBOOK...
- ...i wiele więcej!