Żywienie i suplementacja w zespole metabolicznym – aktualne zalecenia i perspektywy terapeutyczne

Zespół metaboliczny to złożony zespół współistniejących zaburzeń metabolicznych, takich jak otyłość brzuszna (jest kluczowym komponentem diagnostycznym według IDF), insulinooporność, nadciśnienie tętnicze i dyslipidemia. Stanowi istotny czynnik ryzyka rozwoju cukrzycy typu 2, chorób sercowo-naczyniowych oraz niealkoholowego stłuszczenia wątroby. Zespół metaboliczny (MetS) to stan kliniczny charakteryzujący się współwystępowaniem kilku czynników ryzyka sercowo-naczyniowego oraz cukrzycy typu 2. Aktualne wytyczne, oparte na konsensusie międzynarodowym (IDF, AHA/NHLBI) i uzupełnione przez polskie rekomendacje, definiują MetS jako obecność co najmniej trzech z pięciu charakterystycznych zaburzeń: zwiększonego obwodu talii (≥ 94 cm u mężczyzn, ≥ 80 cm u kobiet), hipertriglicerydemii, obniżonego poziomu cholesterolu HDL, podwyższonego ciśnienia tętniczego oraz nieprawidłowej glikemii na czczo [23].
Zgodnie z nowoczesnym podejściem Europejskiego Towarzystwa Miażdżycowego (EAS), MetS należy traktować jako proces postępujący – od początkowych zaburzeń metabolicznych, przez uszkodzenia narządowe, aż po zaawansowaną chorobę układu sercowo-naczyniowego. Postępowanie obejmuje przede wszystkim intensywną zmianę stylu życia: redukcję masy ciała, poprawę diety, zwiększenie aktywności fizycznej i eliminację czynników ryzyka, takich jak palenie tytoniu czy nadmierne spożycie alkoholu. U pacjentó...