Rumianek to jedna z roślin najpowszechniej stosowanych w medycynie. Od tysięcy lat jego właściwości wykorzystywane są do niwelowania objawów schorzeń układu pokarmowego, górnych dróg oddechowych, jamy ustnej i skóry oraz przy bezsenności. Niedawne doniesienia naukowe wskazują, że może być również wykorzystywany w leczeniu cukrzycy, alergii wziewnych czy nowotworów. W rumianku pospolitym drzemie ogromna uzdrawiająca moc, która czyni z niego roślinę wyjątkową. Taką, którą każdy z nas powinien mieć w swojej domowej apteczce.
Rumianek (łac. Matricaria) to roślina jednoroczna z rodziny astrowatych dziko występujących w Europie oraz na terenie Uralu, Kaukazu, Azji Mniejszej, Afganistanu, Indii i Iranu. Jako roślinę napływową można go spotkać również w Ameryce Północnej i Australii. W naszym kraju występuje często w stanie dzikim na łąkach, nieużytkach i poboczach. Jest też powszechnie uprawiany; można go również zobaczyć w ogrodach przydomowych jako roślinę ozdobną. W Polsce możemy spotkać dwa gatunki rumianku – pospolity i bezpromieniowy. Ten drugi wykazuje słabsze działanie niż pospolity – nie jest uprawiany ani wykorzystywany w ziołolecznictwie. Rumianek kwitnie od maja aż do jesieni. Surowcem stosowanym w lecznictwie są koszyczki rumianku pospolitego.
Właściwości lecznicze rumianku znane są od starożytności – w Egipcie uważano go za święty dar od boga Ra i używano nie tylko jako lekarstwo, ale także jako składnik kosmetyków oraz środek do balsamowania. W starożytnym Rzymie i Grecji rumianek był ceniony zarówno przez lekarzy, jak i filozofów. Jego właściwości opisywali m.in....
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
