Psychodietetyka osób starszych

„Wejść” w umysł osoby, która ma lata doświadczeń i utartych schematów. Czy jest to możliwe? Zobacz, jakim wyzwaniem może być praca z osobami starszymi. Dopiero poznając zachowania i pewne schematy, można obudzić w sobie powołanie. Właśnie wtedy praca staje się pasją. Aby przybliżyć temat, w kolejnej części artykułu opiszę case study z mojej praktyki. 

Czym zajmuje się psychodietetyk? 

Pierwsze wzmianki na temat psychodietetyki można znaleźć już w 1933 r. Doktor Martin F. Fritz pisze o postępach, jakie dokonały się we wcześniejszych latach na polu medycznym, fizjologicznym czy biochemicznym w kontekście żywienia i dietetyki. Podkreśla również, że zainteresowanie ze strony psychologicznej wymaga większego zaangażowania. Innymi słowy świat psychologii – pomimo nowych inspirujących odkryć naukowych – w dalszym ciągu traktuje dietetykę po macoszemu. 
Zauważa on również, że potrzebny jest odpowiedni termin do określenia interwencji psychologicznych w sytuacjach dietetycznych. Proponuje tym samym pojęcie psychodietetyki (Psychodietetics) z definicją nauki o żywieniu człowieka w zdrowiu i chorobie ze szczególnym uwzględnieniem aspektów mentalnych [1]. 
Zawód psychodietetyka jest odpowiedzią na rosnącą falę nadwagi i otyłości, która jest „chorobą postępującą, bez tendencji do samoistnego ustępowania i z tendencją do nawrotów, charakteryzującą się nadmiernym nagromadzeniem tkanki tłuszczowej, czego konsekwencją jest rozwój powikłań metabolicznych i niemetabolicznych oraz pogorszenie jakości życia i skrócenie czasu jego tr...