Probiotykoterapia w nietolerancji laktozy

Laktoza to dwucukier składający się z galaktozy i glukozy. Ma kluczowe znaczenie w życiu ssaków jako główne źródło energii pochodzącej z mleka. Wchłanianie laktozy w jelitach wymaga hydrolizy do jej składowych monosacharydów, która zachodzi w obecności enzymu laktazy szczoteczkowej. Pierwszą aktywność na powierzchni błony śluzowej jelita człowieka enzym ten wykazuje już u ośmiotygodniowego płodu. Wzrasta ona do 34. tygodnia ciąży, a szczyt swojej ekspresji osiąga od urodzenia dziecka. Zdolność do trawienia laktozy przez niemowlę w okresie karmienia piersią ma zasadnicze znaczenie dla jego zdrowia, gdyż wrodzony niedobór laktazy niewykryty bezpośrednio po urodzeniu może być dla niego śmiertelny. Po kilku pierwszych miesiącach życia dziecka aktywność laktazy zaczyna spadać i u większości ludzi dochodzi do niewykrywalnych stężeń już w okresie dojrzewania [1]. Jednak co ciekawe, wyjątek stanowią tu populacje praktykujące udomowienie bydła czy też spożywające w dużej ilości mleko i produkty mleczne. Zdolność do trawienia mleka i jego przetworów w wieku dorosłym określana jest mianem cechy trwałości laktazy i dotyczy głównie ludności zamieszkującej Skandynawię i Holandię (> 90%). W Europie Południowej i na...