Probiotyki w zaparciach

Charakterystyka zaparć

Zaparcia to częste i uciążliwe dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Według badań ich występowanie szacuje się na 5–35% populacji europejskiej [1]. 
Rozbieżność ta wynika z powodu występowania wielu definicji zaparć oraz sposobu ich diagnozy. Zazwyczaj dolegliwość tę określa się jako oddawanie mniej niż trzech stolców na tydzień, którym często towarzyszy wysiłek, uczucie niepełnego wypróżnienia oraz zmieniona konsystencja. W celu usystematyzowania diagnozy, zostały wprowadzone kryteria rzymskie IV, ściśle określające objawy zaparć (tab. 1) [2]. 
Ze względu na etiologię zaparcia można podzielić na wtórne i pierwotne (czynnościowe). Zaparcia wtórne zaobserwować można w przypadku ciąży, nowotworów jelita grubego, chorób zapalnych jelit, niektórych chorób endokrynologicznych (np. cukrzyca, niedoczynność tarczycy), chorób neurologicznych (np. choroba Parkinsona, udar mózgu, stwardnienie rozsiane). Mogą także towarzyszyć depresji, anoreksji lub bulimii oraz pojawić się podczas farmakoterapii lekami hipotensyjnymi, przeciwdepresyjnymi, przeciwpsychotycznymi, opioidami lub preparatami żelaza. Natomiast zaparcia czynnościowe obserwuje się przy zaburzeniu funkcji jelita grubego, zwieracza odbytu oraz nieprawidłowości w obrębie dna macicy. Ze względu na czas trwania zaparcia można podzielić na ostre oraz przewlekłe (>3 miesięcy) [3].

Leczenie zaparć

W wielu przypadkach leczenie zaparć ogranicza się do zmiany diety oraz stylu życia. Zaleca się wprowadzenie umiarkowane...