Probiotyki w poszczególnych postaciach IBS

Zespół jelita nadwrażliwego (ang. irritable bowel syndrome, IBS) jest zakwalifikowany do zaburzeń czynnościowych jelit, którego patogeneza podlega ciągłym badaniom [1]. Jest to choroba przewodu pokarmowego, która dotyka ludzi na całym świecie. Liczba zdiagnozowanych pacjentów wciąż wzrasta, głównie w krajach wysoko rozwiniętych [2, 3]. W związku z powiązaniem IBS z gospodarką hormonalną organizmu zauważalna jest większa zachorowalność wśród kobiet [3]. Zespół jelita nadwrażliwego dotyka czasem również dzieci oraz młodzież, jednak punkt kulminacyjny zachorowalności przypada między 30. a 50. r.ż. [1]. 
Choroba charakteryzuje się dysfunkcją mięśni gładkich przewodu pokarmowego, co skutkuje zmianami w motoryce jelit oraz wpływa na szybkość odruchów trzewnych [1]. W przebiegu choroby spotkać się można z różnymi objawami, takimi jak bóle brzucha, wzdęcia, zaparcia lub biegunka, uczucie niepełnego wypróżnienia oraz zmiany w konsystencji stolca. Do tego mogą dochodzić bóle głowy, migreny, przewlekłe zmęczenie, zaburzenia snu, depresja, zaburzenia w oddawaniu moczu. Natomiast nie obserwuje się zaburzeń w procesie wchłaniania oraz trawienia [1, 4, 5]. 
W zależności od dominujących objawów wyróżnia się cztery główne rodzaje zespołu jelita drażliwego: zaparciowy (IBS-C), biegunkowy (IBS-D), mieszany (IBS-M), niesklasyfikowany (IBS-U). Każdy z tych rodzajów ma swoje charakterystyczne cechy i objawy. W przypadku IBS-C pacjenci doświadczają przeważająco zaparć. Objawy obejmują trudności w wypróżnianiu, uczucie niepełnego wypróżnienia, twardy stolec oraz bóle brzucha. Osoby z IBS-C mogą mieć ogr...