Mikrobiota jelitowa a choroby sercowo-naczyniowe

Wstęp

Choroby sercowo-naczyniowe stanowią jeden z najpowszechniejszych problemów zdrowotnych w dzisiejszych czasach. Obejmują zarówno choroby związane z samym sercem, jak i naczyniami, są to przede wszystkim: choroba wieńcowa, udar, nadciśnienie tętnicze, kardiomiopatia, zakrzepica żylna, arytmia i choroba zakrzepowo-zatorowa. Dodatkowo są jedną z głównych przyczyn zgonów na całym świecie [1]. Co niepokojące, wraz z upływem lat roczna ilość zgonów związana z chorobami sercowo-naczyniowymi wzrasta, a w 2015 roku odnotowano aż 18 mln zgonów z tego powodu [2]. 
Czynniki predysponujące do występowania chorób sercowo-naczyniowych dzieli się na genetyczne i środowiskowe. Genetyczne, pomimo że stanowią silny czynnik, odpowiedzialne są jedynie w 20% przypadków za występowanie tych schorzeń [3]. 
Natomiast środowiskowe, takie jak dieta i stan odżywienia, zaliczane są jako główne czynniki ryzyka [3, 4]. 
Dodatkowo coraz częściej za kluczowy czynnik uważa się skład mikrobioty jelit, a dokładniej rzecz ujmując – dysbiozę jelit, czyli brak równowagi pomiędzy bakteriami prozdrowotnymi i potencjalnie patogennymi [4]. 
Wiąże się to z tym, że mikrobiota jelit postrzegana jest jak swego rodzaju „organ” endokrynny wydzielający metabolity, mogące oddziaływać na organizm podobnie do czynników hormonopodobnych [5].
 

Tabela 1....