Mięśniaki macicy i endometrioza miednicy mniejszej – rozpoznanie i leczenie

Diagnoza lekarska i dietetyczna

Mięśniaki macicy i endometrioza miednicy mniejszej są rozpoznawane u coraz większej liczby kobiet z uwagi m.in. na coraz powszechniejszą dostępność do ultrasonografii przezpochwowej (transvaginal ultrasound, USG TV). Mięśniaki macicy są najczęstszymi guzami łagodnymi dróg rodnych. Często są rozpoznawane przypadkowo, bowiem w większości przypadków nie wywołują objawów. Mogą być przyczyną nieprawidłowych krwawień z macicy oraz dolegliwości bólowych podbrzusza. Są rozpoznawane na podstawie USG TV, a ich leczenie zależy od objawów i preferencji pacjentki. Endometrioza miednicy mniejszej to schorzenie, które występuje głównie u kobiet w wieku rozrodczym. Jest przyczyną zespołu bólowego miednicy mniejszej, niepłodności, dyspareunii, zaburzeń ze strony układu moczowego i przewodu pokarmowego. Wstępna diagnoza opiera się na charakterystycznym wywiadzie, badaniu ginekologicznym oraz ultrasonografii przezpochwowej i przezodbytniczej. Złotym standardem rozpoznawania i leczenia endometriozy jest laparoskopia. Zakres leczenia chirurgicznego zależy od wieku pacjentki, nasilenia dolegliwości oraz chęci posiadania potomstwa. W przypadku obydwu chorób bierze się pod uwagę wpływ diety i styl życia. Choroby te mogą być przyczyną obniżenia jakości życia i izolacji społecznej kobiet.

Mięśniaki macicy są najczęstszymi nowotworami łagodnymi dróg rodnych występującymi u kobiet. Częstotliwość ich występowania wzrasta wraz z wiekiem. Mogą być diagnozowane nawet u 80% kobiet po 50. r.ż. Bardzo często są rozpoznawane podczas rutynowej wizyty kontrolnej u ginekologa. Guzy te w wielu przypadkach nie wywołują żadnych objawów, szczególnie gdy są umiejscowione śródściennie i mają niewielkie rozmiary [1].
Mięśniaki macicy są łagodnymi guzami wywodzącymi się z mięśni gładkich macicy (miometrium), a ich wzrost jest uzależniony od estrogenu i progesteronu – hormonów produkowanych głównie przez jajniki [2, 3]. Ryzyko rozwoju w obrębie mięśniaka macicy nowotworu złośliwego – mięsaka macicy – jest niewielkie i wynosi około 0,1–0,8%. W bardzo rzadkich przypadkach mięsak macicy rozwija się de novo, czyli bez związku z mięśniakiem macicy [4].
Do czynników ryzyka rozwoju mięśniaków macicy (tab. 1) należą: afrykańskie pochodzenie, wiek powyżej 40 lat, wczesny wiek pierwszej miesiączki, wywiad rodzinny w kierunku mięśniaków, otyłość oraz nierództwo. Pod uwagę bierze się również wpływ diety bogatej w czerwone mięso oraz spożywanie alkoholu. 
Do czynników zmniejszających ryzyko wystąpienia mięśniaków (tab. 1) należą m.in. wielorództwo, późny wiek wystąpienia pierwszej miesiączki (po 16. r.ż.), palenie papierosów oraz stosowanie doustnej antykoncepcji hormonalnej [5]. 
Mięśniaki są klasyfikowane w zależności od umiejscowienia w macicy na podśluzówkowe (posiadające łączność z jamą macicy), śródścienne (umiejscowione w mięśniu macicy) oraz podsurowicówkowe (rosnące na zewnątrz macicy). Szczegółowa klasyfikacja według Międzynarodowej Federacji Ginekologii i Położnictwa (FIGO, fr. Fédération internationale de gynécologie et d’obstétrique) widoczna jest w tab. 2 [4, 6].
Mięśniaki...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • Roczną prenumeratę dwumiesięcznika Food Forum w wersji papierowej lub cyfrowej,
  • Nielimitowany dostęp do pełnego archiwum czasopisma,
  • Możliwość udziału w cyklicznych Konsultacjach Dietetycznych Online,
  • Specjalne dodatki do czasopisma: Food Forum CASEBOOK...
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI