Dysbioza jelitowa – możliwości diagnostyczne a praktyka kliniczna

Wprowadzenie

Przewód pokarmowy, a szczególnie jelito grube to główne siedlisko bakterii w organizmie człowieka. Liczebność mikrobioty jelitowej można porównać do liczebności wszystkich komórek organizmu człowieka. Jelita zasiedlają głównie bakterie z rodzaju Firmicutes (np. Clostridium, Ruminococcus, Lactobacillus, Enterococcus, Streptococcusgenera), Bacteroidetes (np. Bacteroides i Prevotella), Actinobacteria (np. Bifidobacterium) i Proteobacteria (np. Escherichia coli). Warto podkreślić, że w przewodzie pokarmowym bytują zarówno bakterie korzystne dla zdrowia (komensalne), jak i potencjalnie chorobotwórcze. Jelita skolonizowane w większości przez drobnoustroje pożyteczne, znajdują się w stanie tzw. eubiozy, czyli równowagi mikrobiologicznej. Z kolei zmiany w liczebności i różnorodności mikrobioty jelitowej (przejściowe lub trwałe) określane są dysbiozą jelitową [1]. 
Dysbioza jelitowa może wywoływać zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego. Często współwystępuje z chorobami przewodu pokarmowego – z zespołem jelita nadwrażliwego czy nieswoistymi chorobami zapalnymi jelit. Jednakże nie wiadomo czy konkretny pojedynczy gatunek/szczep bakterii lu...