Diagnoza lekarska u kobiety po diecie redukcyjnej

Prawidłowe odżywianie jest jedną z metod profilaktyki, a także potrafi wpływać na zmniejszenie ryzyka rozwoju chorób cywilizacyjnych, w tym też dermatologicznych. Pacjenci zgłaszający się na poradę do dermatologa często szukają również porady dietetycznej, ponieważ łączą wiele problemów zdrowotnych ze stosowaną dietą. Zalecenia dietetyczne w wielu sytuacjach mogą mieć znaczenie w wybranych problemach dermatologicznych, w tym z problemami z włosami. Co natomiast w sytuacji źle przeprowadzonej diety redukcyjnej, z czym należy się liczyć?

Włosy i paznokcie

Niedobór kalorii lub niedobór składników, takich jak białka, składniki mineralne, niezbędne kwasy tłuszczowe i witaminy, spowodowane błędami dietetycznymi, mogą prowadzić do nieprawidłowości budowy włosów, paznokci oraz problemów skórnych. Włosy są szczególnie wrażliwe, ponieważ komórki mieszków włosowych bardzo szybko się dzielą i potrzebują prawidłowego zaopatrzenia w składniki odżywcze i energetyczne [1]. 
Podczas dziennego spożycia kalorii poniżej 1000 kcal można obserwować zwiększone wypadanie włosów. Dieta niskokaloryczna, w związku z mniejszą zawartością glikogenu w mieszku włosowym, doprowadza do redukcji liczby mitoz komórkowych. Włosy stają się cienkie, rzadkie, kruche i jeszcze łatwiej wypadają. Diagnoza przyczyny schorzenia opiera się również na analizie nawyków żywieniowych pacjenta w ciągu ostatnich kilku miesięcy. W badaniu dermatologicznym wykorzystywane są: test pociągania, trichoskopia, wideotrichoskopia oraz trichogram. Laboratoryjne badania krwi powinny być ukierunkowane na oznaczenie czynników podejrzanych o niedobór.
Paznokcie również reagują na niedobory pokarmowe. Jak wiadomo, płytki paznokciowe są nie tylko ważnym elementem estetyki wyglądu zewnętrznego, ale również wskazują na wewnętrzny stan organizmu [2].

Niedobór niezbędnych kwasów tłuszczowych

Odpowiednia podaż kwasów tłuszczowych, szczególnie wielonienasyconych kwasów tłuszczowych w diecie, jest warunkiem prawidłowego funkcjonowania organizmu.
Wielonienasycone kwasy tłuszczowe są niezbędne do biosyntezy eikozanoidów; prostaglandyn, prostacyklin, tromboksanów, leukotrienów. Odgrywają rolę budulcową komórek, tkanek i narządów, wchodzą w skład fosfolipidów i estrów cholesterolu, szeregu enzymów i hormonów, są także warunkiem prawidłowego funkcjonowania skóry. Odpowiednia ich ilość w diecie ma ogromne znaczenie w profilaktyce chorób układu krążenia.
Kwasy omega-3 oraz omega-6 odgrywają również rolę w prawidłowym rozwoju mózgu, a także narządu wzroku [3].
Skóra, która pełni funkcję bariery ochronnej, zbudowana jest z warstwy wodno-lipidowej, tworząc tzw. płaszcz wodno-lipidowy. Wszelkie zaburzenia dotyczące jej składu mogą być przyczyną zaburzeń i stanów chorobowych. Kompleksy lipidów naskórkowych składają się głównie z ceramidów, wolnych kwasów tłuszczowych, fosfolipidów i skwalenu – prawidłowy skład warunkuje utrzymanie wody w naskórku oraz funkcję barierową warstwy rogowej [3]. 
W stanach niedoborów niezbędnych kwasów tłuszczowych skóra staje się sucha, złuszczająca, zaczerwieniona, napięta, z tendencją do rogowacenia, pęknięć, powstawania drobnych zmarszczek i upośledzonego gojenia się ran. W tej sytuacji łatwiej dochodzi do podrażnień skóry, a także poprzez upośledzenie funkcji barierowej – rozwoju kontaktowego zapalenia skóry. Dodatkowo choroby, takie jak łojotokowe zapalenie skóry czy trądzik, bądź inne stany zapalne skóry mogą ulegać nasileniu. Zaburzenia metabolizmu WKT mogą również nasilać choroby związane z nieprawidłowym rogowaceniem naskórka, takie jak łuszczyca pospolita, rybia łuska, atopowe zapalenie skóry [3].
W sytuacji problemów z suchą skórą poprawę jej stanu uzyskuje się poprzez zastosowanie preparatów pielęgnacyjnych zawierających mieszan...