Diagnoza lekarska choroby Gravesa-Basedowa

Choroba Gravesa-Basedowa (ChGB) to przewlekła choroba autoimmunizacyjna, gdzie autoantygenem jest receptor dla hormonu stymulującego tarczycę – TSH (TSHR). Jego pobudzenie przez przeciwciała anty-TSH (TRAB) powoduje wzmożone wydzielanie hormonów tarczycy i objawy nadczynności tarczycy. W niewielkim odsetku przypadków przeciwciała łączą się z receptorem, bez jego uaktywniania, blokują natomiast TSH, czego konsekwencją może być wtedy niedoczynność tarczycy.

Chcesz lepiej poznać ten temat? Zapraszamy na Certyfikowaną Konferencję Warsztatową Food Forum Ekspert!

Przewlekła stymulacja receptora dla TSH powoduje również rozrost tarczycy (wole) i wzrost jej unaczynienia. Jednak objawy choroby Gravesa-Basedowa nie są tylko ograniczone do tarczycy. Uruchomienie mechanizmów odpowiedzi komórkowej przeciwko receptorowi dla TSH występującemu w fibroblastach oczodołów i skóry prowadzi do zwiększonego wydzielania cytokin prozapalnych i rozwoju pozatarczycowych objawów choroby Gravesa-Basedowa, takich jak orbitopatia czy dermopatia [1, 2].
 

Szczyt zachorowania na chorobę Gravesa-Basedowa przypada na 20.–40. rok życia, z przewagą kobiet, natomiast rzadko występuje u dzieci. Częściej występuje u osób predysponowanych genetycznie w kierunku rozwoju chorób autoimmunizacyjnych. Główną rolę przypisuje się genom zgodności tkankowej HLA [(HLA – human leukocyte antygen; allele DRB1*03 i DQA1*0501], ale też innym wariantom genów warunkujących mechanizmy odpowiedzi immunologicznej i działania limfocytów jak: genu kodującego antygen 4 związany z cytotoksycznym limfocytem T (CTLA4), genu kodującego limfoidalną fosfatazę tyrozynową, a także samego genu kodującego receptor TSH.

Może współistnieć z innymi chorobami, tworząc zespół poliautoimmunologiczny [2].

Obraz kliniczny:
1. Pełnoobjawowe lub umiarkowanie nasilone objawy nadczynności tarczycy (hipertyreozy) – wynik działania hormonów tarczycy związany z ich podwyższonym stężeniem w tkankach.
Główne objawy sugerujące nadczynność tarczycy to:...