Czy celowana probiotykoterapia może łagodzić stan zapalny jelit?

Nieswoiste zapalenia jelit (NZJ) to grupa chorób, których wspólną cechą jest niekontrolowana odpowiedź zapalna w obrębie przewodu pokarmowego. Najczęściej opisywane NZJ to choroba Leśniowskiego-Crohna (ch. L-C) oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego (colitis ulcerosa; CU). Chorobą o etiologii zapalnej jest również mikroskopowe zapalenie jelita grubego (MZJG), które głównie dotyczy osób powyżej 50. r.ż. Jak pokazują statystyki, częstość występowania chorób zapalnych jelit rośnie, a taki trend jest szczególnie widoczny w wysoko rozwiniętych, zurbanizowanych krajach. Z tego względu nieustannie poszukuje się optymalnych metod leczenia, a celowana probiotykoterapia może być z pewnością nieinwazyjną i bezpieczną formą terapii.
Nieswoiste choroby zapalne jelit (ch. L-C, CU) występują głównie u ludzi młodych, szczyt zachorowania stwierdza się między 15. a 30. r.ż. [1]. Z kolei MZJG dotyczy głównie osób w wieku starszym. Główny objaw MZJG to przewlekła wodnista biegunka, a choroba ma zazwyczaj łagodny przebieg [1]. Klasyczne symptomy CU to z kolei biegunka z domieszką świeżej krwi w kale, bóle brzucha o średnim nasileniu, brak apetytu, wymioty, nudności oraz ogólne osłabienie organizmu. Manifestacja kliniczna ch. L-C zależy od lokalizacji zmian w przewodzie pokarmowym. Tutaj warto podkreślić, że choroba może dotyczyć każdego odcinka przewodu pokarmowego, począwszy od jamy ustnej aż do odbytu. W często występującej krętniczej lokalizacji zmian pacjent doświadcza bólu brzucha oraz biegunki, przy czym domieszka krwi w stolcu zdarza się rzadko. U około 20-30% chorych z ch. L...