Colostrum – panaceum odkrywane na nowo

W archaicznej polskiej terminologii medycznej substancję, której poświęcono niniejszy artykuł nazywano młodziwem. Określenie to podkreślało nie tylko ograniczony czas jego powstawania w gruczole mlekowym, ale także właściwości regenerujące, obserwowane „gołym okiem” i wykorzystywane do dziś w pielęgnacji skóry oraz leczeniu ran/owrzodzeń, zmian o podłożu infekcyjnym [1–4]. Współczesne badania naukowe, wykorzystujące zarówno podstawowe metody analityczne, jak i zaawansowane techniki wysokospecjalistyczne, stopniowo poszerzają wiedzę na temat tej niezwykłej substancji. Każda kolejna publikacja rzuca nowe światło na ten naturalny i niezbędny dla każdego ssaka eliksir zdrowia o potencjale niemalże mitologicznego atrybutu bogini uzdrawiania – panaceum. 

Colostrum (siara) jest naturalną substancją powstającą w gruczole mlekowym wszystkich ssaków w okresie okołoporodowym. Poprzedza pojawienie się w nim mleka odgrywającego zasadniczo odmienną rolę. Podstawowym zadaniem siary jest stworzenie biernej, swoistej i nieswoistej, bariery ochronnej u jeszcze immuno-niekompetentnego organizmu. Jak się jednak okazuje, jej rolą jest nie tylko (aż!) wytworzenie u bezbronnego noworodka pierwszej linii oporu, ale również aktywacja własnych mechanizmów odpornościowych. Dzięki tej swoistej stymulacji colostrum działa nie tylko u młodych organizmów i nie tylko w miejscu bezpośredniego kontaktu z komórkami przewodu pokarmowego. Zaobserwowano, że siara ogranicza zachorowalność i/lub skraca czas trwania infekcji dróg oddechowych, w tym innych chorób sezonowych, takich jak grypa [5–9].
 

W świecie zwierząt pozbawienie noworodka możliwości spożycia siary nazywa się osieroceniem. Tak jak ludzkie dziecko pozbawione opieki rodzica...