Żywienie pacjentów z cukrzycą, którzy chcą być aktywni fizycznie

Aktywność fizyczna stanowi nierozerwalną część zdrowego stylu życia oraz jest częścią składową diety. Samo wprowadzenie zdrowych nawyków żywieniowych bez aktywności fizycznej nie przyniesie aż tak dobrych efektów terapeutycznych, jakich pacjent może się spodziewać. Każdy pacjent chorujący na cukrzycę powinien być aktywny fizycznie i powinien tę aktywność zwiększać w miarę możliwości. Wysiłek fizyczny nie powinien być ani wykluczony, ani stanowić bariery dla pacjentów z cukrzycą. W głównej mierze pacjent powinien brać pod uwagę glikemię przed, w trakcie i po aktywność fizycznej. Należy pamiętać, że brak wysiłku fizycznego będzie niekorzystnie wpływał nie tylko na wchłanialność glukozy, ale także na funkcjonowanie całego organizmu [1]. Odpowiednio dobrany indywidualny plan odżywiania wraz z dopasowaną aktywnością fizyczną bądź planem treningowym stanowią główne elementy zdrowego stylu życia [1]. 

Aktywność fizyczna jako element terapeutyczny

Pacjentom chorującym na cukrzycę typu 1 – oprócz obligatoryjnej insulinoterapii oraz diety opartej na zbilansowanych posiłkach – zaleca się wprowadzenie aktywności fizycznej, która jest ważnym elementem terapeutycznym [2]. Wśród tej grupy odsetek pacjentów, u których współistnieje nadwaga i otyłość, jest mniejszy niż w przypadku pacjentów z cukrzycą typu 2, jednak zjawisko to jest coraz częściej zauważalne. 
Pacjentom z cukrzycą typu 1 zalecane jest co najmniej 150 minut tygodniowo umiarkowanego wysiłku fizycznego. Aby zoptymalizować kontrolę glikemii podczas ćwiczeń, osoby muszą być świadome ilości czynników na nie wpływających, takich jak chociażby rodzaj, intensywność i czas trwania aktywno...