Znaczenie wybranych bakterii jelitowych oraz diagnostyki mikrobioty w kontekście odporności

Tematyka mikrobioty jelitowej oraz jej roli w kształtowaniu zdrowia człowieka jest obiektem zainteresowania naukowców od ponad dwóch dekad. Coraz częściej czytamy, iż prawidłowa mikrobiota jelitowa, czyli stan eubiozy, sprzyja nie tylko sprawnemu trawieniu, wchłanianiu i wydalaniu resztek pokarmowych, ale ma wpływ na homeostazę całego organizmu i odporność. Struktura mikrobioty jelitowej oddziałuje na funkcjonowanie bariery jelitowej i pasaż jelitowy. Bakterie jelitowe i ich antygeny kształtują odporność za pośrednictwem komórek M i komórek dendrytycznych w kępkach Peyera. Dzięki kontaktowi z mikrobiotą zachodzi w nich trening immunologiczny, czyli dojrzewanie limfocytów T i plazmocytów oraz wytwarzanie cytokin pro- i przeciwzapalnych. 
Skład mikrobioty i dieta gospodarza wpływają na metabolizm i syntezę wielu związków chemicznych, np. witamin (K, grupy B, kwasu foliowego), krótkołańcuchowych kwasów tłuszczowych (SCFA) i neuroprzekaźników [1–4]. Głównymi neuroprzekaźnikami trzewnego układu nerwowego (enteric nervous system – ENS) produkowanymi przez mikrobiotę są serotonina i kwas gamma-aminomasłowy (GABA), wpływają one na pracę jelit oraz na resztę układu nerwowego. ENS jest bardzo rozbudowany i zróżnicowane sygnały z jelit i do jelit są przekazywane do ośrodkowego układu nerwowego (OUN) za pośrednictwem włókien wchodzących w skład nerwu błędnego. Jest on najdłuższym nerwem czaszkowym i główną składową osi mikrobiota–jelita–mózg odpowiedzialnej za obustronną komunikację [4–8]. OUN analizuje bodźce związane z wypełnieniem i zawartością jelit, bólem, i ro...