Nalewki – tradycyjny sposób Polaków na zdrowie, czy skuteczny?

Krótka historia nalewek

W kulturze często znajduje się informacje o korzystnym działaniu napojów alkoholowych. Zazwyczaj mówi się o piwie poprawiającym pracę nerek czy lampce wina, która ma wspomóc pracę serca i układu trawiennego zgodnie ze zwyczajem francuskim. Jednak Polska również może pochwalić się swoimi rodzimymi, tradycyjnie wytwarzanymi alkoholami – nalewkami. Nalewki to gatunek mocnych trunków alkoholowych otrzymywanych w procesie maceracji. Nazwa ta pochodzi od polskich słów „nalewać” czy też „nalew”, które odnoszą się do procesu zalewania surowców, głównie roślinnych, takich jak owoce, zioła czy korzenie, wysokoprocentowym alkoholem. Polacy zaczęli przyrządzać i pić nalewki w czasach I Rzeczypospolitej, a za czas rozkwitu nalewkarskich tradycji przyjmuje się XVII wiek [1]. Nalewki powszechnie sporządzane były domowymi metodami przez mieszczan. Rodzinne przepisy były strzeżone i przekazywane z pokolenia na pokolenie, stąd mało zapisków, które zawierają szczegółowe receptury i opisy procesów technologicznych [2]. Obecnie ponad 70 różnych nalewek jest wpisanych na listę produktów regionalnych i tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi [3]. Wśród nich są np. ratafia malinowa, nalewka z tarniny i nalewka z owoców derenia. Używając terminu „nalewka”, odnosimy się więc do tradycyjnych polskich alkoholi, jednak z alkoholowych wyciągów ludzkość korzystała chętnie już w czasach starożytności. 
Za pioniera prozdrowotnych alkoholi uznaje się ojca medycyny – Hipokratesa. Historycznie od jego imienia pochodzi hipokras, napój wytwarzany z wina, miodu oraz przypraw [4]. Jednak dopiero w XII wieku wraz z rozwojem alchemii i upowszechnieniem destylacji powstała wysokoprocentowa „woda życia” (łac. aqua vitae, stąd polska okowita), alkohole o dużo...