Autor: Katarzyna Okręglicka
dr inż.; specjalista w zakresie żywienia człowieka i dietetyki; absolwentka Wydziału Nauk o Żywieniu Człowieka i Konsumpcji Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie; aktualnie pracownik naukowo- -dydaktyczny w Zakładzie Medycyny Społecznej i Zdrowia Publicznego WUM; prezeska fundacji „Życie w zdrowiu”; autorka licznych publikacji naukowych w czasopismach naukowych oraz popularnonaukowych z zakresu żywienia człowieka w jednostkach chorobowych i w aktywności fizycznej; ekspert wielu kampanii promujących zdrowy styl życia
Wzrost zachorowalności na różnorakie choroby dietozależne, w tym otyłość i cukrzycę, spowodował, że globalny przemysł oraz towarzystwa naukowe i specjaliści z wielu dziedzin starają się za wszelką cenę ograniczyć spożycie energii. Jedną z dróg do celu mogą być niskokaloryczne substancje słodzące (LCS). Polskie Towarzystwo Badań nad Otyłością, Narodowy Instytut Zdrowia Publicznego – Państwowy Zakład Higieny i Polskie Towarzystwo Diabetologiczne potwierdzają bezpieczeństwo niskokalorycznych substancji słodzących, a także wskazują na możliwość zastępowania nimi sacharozy i innych węglowodanów prostych w uzasadnionych przypadkach, jednakże podkreślają, że stosowanie ich w codziennej diecie musi być połączone ze zmianą stylu życia i nie może być jedyną modyfikacją. Jest to sposób na zaspokojenie potrzeby odczuwania słodkiego smaku, bez spożywania mono- i disacharydów, co może ułatwić realizację zaleceń dietetycznych i kontrolę glikemii.
