Zespół ponownego odżywienia. Zagrożenia i strategie rehabilitacji żywieniowej

Zespół ponownego odżywienia (ang. refeeding syndrome), nazywany szokiem pokarmowym, jest poważnym powikłaniem leczenia żywieniowego, związanym z groźnym zespołem metabolicznym, który może wystąpić u pacjentów poddawanych rehabilitacji żywieniowej po okresie długotrwałego niedożywienia [1]. Zwiększone ryzyko wystąpienia zespołu ponownego odżywienia obserwuje się u osób, które w okresie 1-3 miesięcy straciły więcej niż 10% masy ciała, ważących poniżej 70% należnej masy ciała, w stanie kachesji będącej konsekwencją m.in. zaburzeń odżywiania, w tym anoreksji i bulimii, choroby alkoholowej oraz okresem głodzenia się dłuższym niż 7 dni, czego efektem jest niedostateczna podaż witamin, mikroelementów i elektrolitów. Szok pokarmowy również można zaobserwować u osób po chemio- i radioterapii, obstrukcji jelit oraz w okresie pooperacyjnym [2].
Zespół ponownego odżywienia to wynik zbyt gwałtownych zaburzeń metabolicznych oraz hematologicznych, które występują w organizmie w odpowiedzi na nagle zwiększone dostarczanie składników odżywczych (w tym mechanizmów adaptacyjnych na zwiększoną podaż pokarmu). Patomechanizm związany jest z induk...