Rola oleju rzepakowego w leczeniu zaburzeń metabolicznych związanych z otyłością

Otyłość definiowana jest jako patologiczna, nadmierna kumulacja tkanki tłuszczowej w organizmie rozwijająca się na skutek przewlekłego braku równowagi energetycznej. Do choroby otyłościowej obok błędów dietetycznych predysponuje również siedzący tryb życia, uwarunkowania genetyczne (m.in. mutacja genu leptyny lub genu receptora typu 4 melanokortyny, zespoły genetyczne), endokrynologiczne (m.in. niedoczynność tarczycy, zespół Cushinga, zespół policystycznych jajników) czy konieczność stosowania niektórych leków (np. β-blokery, leki przeciwdepresyjne, hormony steroidowe). Choroba ta, mimo iż często bagatelizowana, predysponuje do rozwoju szeregu poważnych konsekwencji zdrowotnych: zarówno w kontekście zdrowia fizycznego, jak i psychicznego. Warto podkreślić, iż w naturalnym przebiegu nieleczona otyłość niezwykle często współwystępuje z innymi zaburzeniami metabolicznymi: insulinoopornością, cukrzycą typu 2, dyslipidemią, nadciśnieniem tętniczym oraz stłuszczeniem wątroby [1]. Podstawowym, a zarazem pierwszym etapem leczenia otyłości jest zmiana stylu życia, ze szczególnym uwzględnieniem modyfikacji nawyków żywieniowych oraz zwiększeniem aktywności fizycznej. 
Ma ona na celu uzyskanie w ciągu 6 miesięcy terapii przynajmniej 5–10% redukcji początkowej masy ciała pacjenta, co istotnie przekłada się na szeroko pojęte zdrowie metaboliczne [2]. 
Mimo iż badania nad najbardziej optymalnym i efektywnym modelem żywienia pacjentów z nadmierną masą ciała są przedmiotem licznych działań naukowych, to gremia eksperckie jednoznacznie podkreślają, że skuteczna jest tylko ta dieta, którą pacjent jest w stanie przestrzegać długoterminowo [3]. 
W t...