Refluks i Helicobacter pylori z punktu widzenia lekarza

Diagnoza lekarska i dietetyczna Otwarty dostęp
   Tematy poruszane w tym artykule  
  • Różnice między skutecznym leczeniem zakażenia Helicobacter pylori a nasileniem refluksu żołądkowo-przełykowego.
  • Przyczyny i objawy refluksu żołądkowo-przełykowego oraz jego powszechność w społeczeństwie.
  • Ryzyko powikłań związanych z długotrwałą ekspozycją przełyku na czynniki agresyjne.
  • Czynniki ryzyka refluksu, w tym wpływ otyłości, ciąży, palenia papierosów i innych.
  • Metody diagnostyczne i leczenie choroby refluksowej żołądkowo-przełykowego.
  • Skuteczność i ryzyka związane z operacyjnym leczeniem refluksu.
  • Historia odkryć dotyczących Helicobacter pylori i wpływ tej bakterii na choroby przewodu pokarmowego.
  • Aktualne wskazania do diagnostyki i leczenia zakażenia Helicobacter pylori.
  • Metody rozpoznawania zakażenia Helicobacter pylori i wskazówki odnośnie do ich stosowania.
  • Możliwe schematy leczenia zakażenia Helicobacter pylori i ich adaptacja do odporności bakterii.

Niewątpliwie z uwagi na powszechność problemu oraz konsekwencje zdrowotne i ekonomiczne te dwa zagadnienia obok zespołu jelita drażliwego stanowią trzon problemów gastroenterologicznych w praktyce zarówno lekarza specjalisty gastroenterologa, jak i lekarza rodzinnego. W tym artykule omawiamy ważny temat: helicobacter a refluks.

Chociaż były (sprzeczne) doniesienia o obserwacji u części pacjentów pewnej zależności między skutecznym leczeniem zakażenia Helicobacter pylori a nasileniem refluksu, to jednak oba zagadnienia należy rozpatrywać oddzielnie [14]. Refluks żołądkowo- przełykowy to zjawisko cofania się treści żołądkowej przez „nieszczelny zawór” (dolny zwieracz przełyku) na granicy żołądka i przełyku, co prowadzi do narażenia śluzówki przełyku na kontakt z czynnikami agresji zawartymi w treści żołądkowej (głownie kwas solny i sole kwasów żółciowych) [9]. 
Jest zjawiskiem powszechnym i dotyczy nawet do 40% społeczeństwa (do 10% populacji ma refluks codziennie, 20% raz w tygodniu i aż 40% raz w miesiącu). Prowadzi to do występowania zgagi (uczucia palenia za mostkiem), bólów zamostkowych, bólów nadbrzusza, odbijania, nieświeżego zapachu z ust, czasem nudności i wymiotów. Długotrwała ekspozycja przełyku na wymienione czynniki agresji może prowadzić do występowania powikłań: zapalenia przełyku, zwężenia przełyku, przełyku Barretta i raka przełyku. Znane są czynniki ryzyka refluksu – to w szczególności otyłość, ciąża, palenie papierosów, nadużywanie alkoholu, wysiłek fizyczny podnoszący ciśnienie w jamie brzusznej, obecność przepukliny rozworu przełykowego przepony [3, 12]. Do wystąpienia refluksu mogą przyczynić się również choroby zaburzające motorykę przewodu pokarmowego, takie jak twardzina i cukrzyca, zaburzenia hormonalne z nadmiernym stężeniem w ustroju wapnia, gastryny lub kortyzolu. Kolejnym czynnikiem ryzyka refluksu są leki obniżające napięcie dolnego zwieracza przełyku – niektóre leki nadciśnieniowe, wziewne mimetyki stosowanie w leczeniu obturacyjnych chorób płuc (astma, POChP), leki przeciwuczuleniowe (przeciwhistaminowe), leki hormonalne, leki uspokajające, nasenne i antydepresyjne. Rozpoznanie choroby refluksowej (GERD) można postawić na podstawie typowych objawów oraz zazwyczaj dobrej odpowiedzi na standardowe leczenie [1].

Rzadko wymagane jest wykonanie badań dodatkowych. Rutynowo wykonywana gastroskopia nie jest zalecona do rozpoznania choroby, ponieważ 60–80% pacjentów z chorobą refluksową nie m...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    dr n. med.; specjalista gastroenterolog, absolwent Uniwersytetu Medycznego w Poznaniu. 10 lat pełnił funkcję kierownika Pracowni Endoskopii w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Poznaniu. Bierze czynny udział w licznych stażach, kursach i konferencjach w kraju i za granicą. W 2014 r.  utworzył Podmiot Leczniczy „mazurMED Gastroenterologia, Specjalistyczna Praktyka Lekarska”.

    ff
    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI