Probiotyczne szczepy Lactobacillus rhamnosus i Lactobacillus reuteri – potencjalne korzyści płynące z połączenia obu szczepów

Dobroczynny wpływ na zdrowie człowieka bakterii kwasu mlekowego, tzw. LAB (Lactic Acid Bacteria), znany jest od stuleci. Najpowszechniej uznanym prozdrowotnym rodzajem bakterii z tej grupy jest Lactobacillus. W przeważającej mierze właśnie spośród tego rodzaju bakterii wyodrębniono probiotyki. Terminem „probiotyk” określa się wyselekcjonowane, w pełni zidentyfikowane, o potwierdzonych właściwościach prozdrowotnych, podawane w określonych ilościach i przy tym w pełni bezpieczne szczepy [1]. Definicja probiotyku funkcjonuje już 17 lat, a liczba indeksowanych publikacji dotyczących działania probiotyków aktualnie przekroczyła 20 tysięcy [2]. Jednym z ważnych obszarów badania wpływu probiotyków na organizm człowieka jest naturalnie układ pokarmowy. W tym zakresie właściwości prozdrowotne zostały potwierdzone dla wielu szczepów probiotycznych. Najlepiej przebadanym probiotycznym przedstawicielem jest Lactobacillus rhamnosus GG (LGG). LGG jest skuteczny w leczeniu ostrej biegunki infekcyjnej u dzieci, zwłaszcza o etiologii rotawirusowej, a jego skuteczność przejawia się w skróceniu czasu trwania biegunki średnio o jeden dzień i skróconym czasie hospitalizacji [3]. Prozdrowotny wpływ tego szczepu oceniono także w odniesieniu do prewencyjnego działania w zapobieganiu wystąpienia biegunki poantybiotykowej (AAD) u dzieci. Pod wpływem zastosowania antybiotyków, zwłaszcza tych o szerokim spektrum działania oraz bójczych w stosunku do bakterii beztlenowych zasiedlających jelita, dochodzi do zachwiania równowagi mikrobiologicznej (dysbiozy) i wystąpienia biegunki. Badania wskazują, że zastosowanie probiotyków o sprawdzonych właściwościach ochronnych, w tym LGG u dzieci, może zmniejszyć ryzyko wystąpienia biegunki poantybiotykowej nawet o 60%. Prawdopodobnym mechanizmem działania szczepów probiotycznych jest korzystne modulowanie mikrobioty komensalnej jelit. 
Ze względu na...