Endometrioza – skuteczna terapia żywieniowa

Na całym świecie ok. 70 mln kobiet choruje na endometriozę, w tym 15% w wieku rozrodczym zmaga się z tym schorzeniem [1]. Dotyka ono kobiety częściej niż nowotwór piersi czy cukrzyca typu 2. Choroba ta stanowi 14% wszystkich chorób narządów rodnych i charakteryzuje się wzrostem tkanki endometrium poza jamą macicy. Komórki endometrium, za pomocą układu limfatycznego i krwionośnego, transportowane są do innych tkanek, głównie do jamy otrzewnowej, ale bywa, że do płuc czy naczyń krwionośnych. Kobietom chorującym na endometriozę towarzyszą przewlekły ból w miednicy, bolesne i obfite miesiączki, przewlekłe zmęczenie, ból przy współżyciu i problemy z płodnością. Średnio upływa ok. siedmiu lat od pojawienia się pierwszych objawów do postawienia właściwej diagnozy [2]. Odpowiednio dobrana interwencja żywieniowa i suplementacja mogą znacząco poprawić komfort życia kobiet z endometriozą oraz spowolnić i złagodzić przebieg choroby.
Przyczyna endometriozy nie do końca została poznana, jednak dziś już wiemy, że jest to choroba z autoagresji. Podobnie jak inne choroby układowe, np. toczeń czy twardzina związana jest z nadmierną odpowiedzią limfocytów Th2 [3]. Na jej rozwój mają wpływ zarówno czynniki immunologiczne, hormonalne, genetyczne, jak i środowiskowe [4]. Głównym czynnikiem indukującym chorobę jest na pewno estrogen. Jego nadmierna produkcja oraz zwiększona pula krążących estrogenów, a także nadmierna ekspozycja na proestrogenowe substancje pochodzące ze środowiska przyczyniają się do wzrostu ektopowej tkanki endometrium poza jamą macicy [5]. 
U kobiet z endometriozą występują polimorfizmy genowe, zarówno w genach kodujących receptory estrogenowe, jak i wpływające na układ immunologiczny, ale przede wszystkim w genach odpowiadających za enzymy detoksykacji [6]. Endometrioza jest chorobą silnie uwarunkowaną rodzinnie, ryzyko jej wystąpienia u rodzeństwa jest pięciokrotnie wyższe niż u osób niespokrewnionych [7]. Czynnikami, które zwiększają ryzyko zachorowania, są cykle miesiączkowe krótsze niż 26 dni, pierwsza miesiączka przed 11. rokiem...