Choroby tarczycy są powszechnie występującymi schorzeniami dotykającymi zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Najczęściej rozpoznawanym schorzeniem gruczołu jest autoimmunizacyjne zanikowe zapalenie tarczycy (AITD), zwane chorobą Hashimoto [1]. Leczenie farmakologiczne polega na wyrównaniu stężenia hormonów tarczycowych w zakresie normy laboratoryjnej, jednak często jest to za mało, by odzyskać witalność, dobre samopoczucie i zahamować przyrost masy ciała oraz postępującą chorobę. Nie tylko gruczoł tarczowy, ale i układ immunologiczny oraz gospodarka węglowodanowa, w tej grupie pacjentów wymagają wsparcia poprzez odpowiednie odżywianie i suplementację kluczowymi składnikami mineralnymi i witaminami, takimi jak selen, cynk, żelazo, witaminy z grupy B czy witamina D3.
Autor: Dominika Gier
mgr; wykładowca na Wydziale Fizjoterapii i Nauk o Zdrowiu Wyższej Szkoły Zdrowia w Gdańsku, doktorantka Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, Poradnia Dietetyki Medycznej GRMED w Sopocie
W opisie zaprezentowano przypadek 27-letniej pacjentki ze zdiagnozowaną chorobą Hashimoto, hiperprolaktynemią czynnościową i zespołem wielotorbielowatości jajników (PCOS), leczoną hormonozastępczą terapią oraz farmakologicznie z powodu astmy oskrzelowej. Pacjentka zgłosiła się do poradni dietetyki medycznej z powodu pogarszającego się stanu zdrowia, złego samopoczucia, systematycznego przybierania na wadze i niemożności schudnięcia pomimo stosowania restrykcji żywieniowych. Podjęto interwencję żywieniową, zlecono dalszą diagnostykę i włączono suplementację.
