Dialog motywujący – metoda terapii w praktyce z pacjentem niezmotywowanym

Dialog motywujący (DM) jest niezwykle istotnym i skutecznym narzędziem pracy podczas procesów terapeutycznych, terapii uzależnień, w pomocy osobom z zaburzeniami odżywiania, zaburzeniami lękowymi oraz różnego rodzaju problemami psychologicznymi. Można go opisać trzema definicjami o wzrastającym stopniu złożoności. Pierwsza z nich odpowiada na kluczowe pytanie: Do czego służy dialog motywujący? Druga opisuje ducha DM, czyli nastawienie umysłowe, będące niezbędnym warunkiem dobrej praktyki. Natomiast trzecia, będąca definicją terapeutyczną, odnoszącą się do sposobu działania, opisuje DM jako metodę kliniczną, określając jej nowe ramy pojęciowe [1, 4]. 

Definicje dialogu motywującego

Według pierwszej definicji DM ma w zamierzeniu znaleźć konstruktywny sposób uporania się z wyzwaniami, przed którymi może stanąć każdy człowiek. 

Dialog motywujący to oparty na współpracy styl rozmowy, służący umocnieniu u osoby jej własnej motywacji i zobowiązania do zmiany [1].

DM polega na takim zaaranżowaniu rozmowy, aby ludzie sami przekonali się do zmiany, opierając się na własnych wartościach i interesach. Rozmowy związane z pomaganiem można wyobrazić sobie jako pewne kontinuum (tzw. kontinuum stylów komunikacji):

dowodzenie → ukierunkowywanie → podążanie

Styl dowodzący (directing) przewiduje dla odbiorcy instrukcji role komplementarne, takie jak wykonywanie i przestrzeganie czegoś oraz stosowanie się do czegoś. Przykładem może być wyjaśnianie przez lekarza, jak we wł...