Czarny imbir – tajskie panaceum?

Czarny imbir (Kaempferia parviflora), zwany również tajskim żeń-szeniem, to roślina o właściwościach leczniczych z rodziny Zingiberaceae [1]. Jej kłącza były wykorzystywane od wieków w medycynie ludowej, głównie na obszarach tropikalnych – w Tajlandii, Malezji i przyległych im wyspach [1]. 

W szeregu badań wykazano, że czarny imbir charakteryzuje się szerokim spektrum działania, od właściwości przeciwzapalnych, antyalergicznych czy przeciwnowotworowych, po kardioprotekcyjne, antybakteryjne, przeciwwrzodowe, a nawet antydepresyjne [1–13]. Kaempferia parviflora (KP) jest również uważana za skuteczny afrodyzjak, którego właściwości potwierdzono naukowo [14–17]. Jako główne metabolity odpowiedzialne za lecznicze działanie czarnego imbiru sklasyfikowano dotychczas flawonoidy, takie jak 5-hydroksy-7-metoksyflawon, 5,7-dimetoksyflawon i 3,5,7-trimetoksyflawon. Kłącza zawierają dodatkowo olejek lotny, chalkony i fenologlikozydy [18].

Czarny imbir a aktywność fizyczna

Metaanaliza badań dotyczących wpływu Kaempferii na wydolność fizyczną wykazała, że stosowanie 180 mg czarnego imbiru/dobę istotnie zwiększyło siłę uścisku obu dłoni po 2 miesiącach w porównaniu z grupą placebo. Dodatkowa suplementacja nie wykazała jednak istotnego wpływu ani na wyniki uzyskiwane w sprintach, ani w ćwiczeniach wytrzymałościowych [1].

Czarny imbir a przewód pokarmowy

W badaniach Jeong i wsp. wykazano, że ekstrakt etanolowy KP hamuje wzrost Cronobacter spp., enterokrwotocznych szczepów E. coli i H. pylori, będących szkodliwymi patogenami żołądkowo-jelitowymi [19]. W badaniach na modelu zwierzęcym dodatkowo wykazano, że czarny imbir ma działanie ochronne na przewód pokarmowy, zapobiegając powstawaniu wrzodów żołądka i utrzymując optymalną zawartość śluzu [20]. 

Czarny imbir a choroby metaboliczne i sercowo-naczyniowe

Nie bez znaczenia pozostaje również rola czarnego imbiru w prewencji i leczeniu chorób metabolicznych oraz sercowo-naczyniowych. W japońskim badaniu Shimady i wsp. wykazano, że podawanie 100 mg ekstraktu z KP przez 7 tygodni sprzyjało redukcji masy ciała oraz stężenia glukozy na czczo w porównaniu z grupą placebo [21]. Wyniki eksperymentu na myszach wykazały natomiast, że jego suplementacja obniża ekspresję cząsteczek adhezyjnych komórek, mediatorów zapalnych i genów związanych z funkcją śródbłonka, potwierdzając tym samym działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające, potencjalnie hamujące rozwój i progresję miażdżycy [22].

Cza

...