Autor: Anna Ciupa
mgr; pedagog resocjalizacji, psycholog motywacji, psychodietetyk; absolwentka Uniwersytetu SWPS w Warszawie; studentka psychoterapii uzależnień w Instytucie Psychologii Zdrowia PTP; autorka publikacji z zakresu psychodietetyki i profilaktyki uzależnień; zajmuje się świadomym i zdrowym podejściem do odżywiania, psychologią odchudzania i jedzenia oraz motywacją do zmiany nawyków żywieniowych.
(psychodietetykaimotywacja@gmail.com, fb.me/psychodietetykaimotywacja).
Jednym ze sposobów rozumienia zaburzeń odżywiania jest rozpatrywanie ich w świetle psychologii uzależnień. Stanowisko to znajduje zarówno zwolenników, jak i przeciwników. Mimo dyskusji, jakie wywołuje, z pewnością jednak wnosi istotny wkład w poszukiwanie złotego środka w rozumieniu zaburzeń odżywiania. Jedzenie, jako substancja, jest nieodzowne dla podtrzymania życia ludzkiego, jednakże sztywne, nawykowe wykorzystywanie go do gratyfikacji pozabiologicznych może skutkować rozmaitymi, zdrowotnymi konsekwencjami, takimi jak uzależnienie od jedzenia.
