Skóra jako narzędzie diagnostyczne chorób dietozależnych

Już w 1878 r. I. Poor napisał, że „wielostronne współdziałanie narządów wewnętrznych ma swe odbicie w skórze, ponieważ także skóra bierze udział w tych schorzeniach”. Skóra uważana jest za zwierciadło organizmu. Badania skórnych manifestacji w przebiegu chorób wewnętrznych, w tym dietozależnych, ciągle trwają. Dziedzina ta wydaje się istotna z punktu widzenia diagnostyki chorób, ponieważ skóra stanowi zewnętrzną powłokę ciała, którą można obejrzeć i przebadać bez udziału specjalistycznych procedur diagnostycznych. Stan skóry może być stale monitorowany, ponieważ każdy z nas codziennie widzi swoją skórę, a wszelkie zmiany mogą okazać się pierwszym sygnałem do rozszerzenia diagnostyki [1].

Jakie choroby wewnętrzne mają podłoże dietozależne?

Lista chorób wewnętrznych, które objawiają się w postaci zmian skórnych, jest długa. Spośród nich można wymienić kilka chorób, których czynnikiem rozwojowym jest nieprawidłowy sposób żywienia [2]. W tab. 1 
przedstawiono choroby dietozależne wraz z czynnikami ich rozwoju. Dysfunkcje obejmują zarówno narządy układu pokarmowego (wątroba, jelita, trzustka), układu wydalniczego (nerki), krwionośnego (serce, układ krążenia), jak i wydzielania wewnętrznego (tarczyca) [3] [4]. Do najczęściej występujących czynników żywieniowych, które przyczyniają się do rozwoju wymienionych chorób, zalicza się:

• nadmierną podaż kalorii w diecie;
• niedostateczną p...