Postępowanie żywieniowe w zespole jelita nadwrażliwego

Zespół jelita nadwrażliwego (irritable bowel syndrome – IBS) to zaburzenie czynnościowe, którego charakterystycznymi cechami są: nawracający ból brzucha oraz zaburzenia rytmu wypróżnień (szczegółowe cechy opisane są w IV Kryteriach Rzymskich). Ze względu na postępowanie dietetyczne w IBS niezmiennie prym wiedzie dieta low FODMAP. Z uwagi na fakt, że nie jest to pojęcie nowe, coraz więcej badań klinicznych, ale również relacji empirycznych, dociera do przestrzeni publicznej i można w coraz większym stopniu indywidualizować zalecenia bazujące na low FODMAP.

Dieta low FODMAP w pigułce

Dieta low FODMAP polega na eliminacji produktów o wysokim potencjale fermentującym (szczegóły dotyczące diety opisane zostały w numerze „Food Forum”, luty 2019). Czas eliminacji trwa od czterech do ośmiu tygodni, po tym okresie dietę się rozszerza, wprowadzając wcześniej eliminowane pokarmy i oceniając ich indywidualną tolerancję. Dieta low FODMAP jest postępowaniem trudnym do realizacji w praktyce. Niejednokrotnie zwraca się uwagę na jej restrykcyjność i potencjalne deficyty składników pokarmowych. W literaturze fachowej można również znaleźć informacje o wspomnianej diecie i jej wpływie na generowanie zaburzeń odżywiania. Nie zapominajmy również, że przewlekłe unikanie składników FODMAP to także ryzyko dysbiozy jelitowej. Z uwagi na powyższe zagrożenia niezwykle ważnym aspektem jest indywidualizacja zaleceń i dbanie o wysoką wartość odżywczą protokołu żywieniowego low FODMAP. Jak pokazują badania, dieta osób z IBS jest często niedoborowa w beta-karoten, retinol, ryboflawinę, wapń, magnez oraz fosfor [1]. Czy dieta low FODMAP zawsze musi być stosowana w sposób restrykcyjny i tak jak zakładają ogólne wytyczne? Idąc naprzeciw potrzebom pacjentów z IBS, Narodowy Instytut Zdrowia i Doskonałości Klinicznej (...