Homocysteina i apolipoproteina B – nowoczesne identyfikatory zdrowia sercowo-naczyniowego

Choroby układu sercowo-naczyniowego jako przyczyna zgonów

Choroby układu sercowo-naczyniowego (CVD, cardiovascular disease) we współczesnych czasach, szczególnie w krajach wysoko rozwiniętych i rozwijających się, stanowią poważny problem zarówno zdrowotny, jak i społeczny. Choroby te stanowią jedną z głównych przyczyn zgonów w polskiej populacji, gdyż statystyki wskazują, iż mogą odpowiadać za 45% zgonów ogółem. Do najczęstszych przyczyn zgonów w zakresie chorób układu sercowo-naczyniowego należy zaliczyć: chorobę niedokrwienną serca (23%), niewydolność serca (22%), miażdżycę (20%) oraz choroby naczyń mózgowych (19%) [1]. 
Choroby układu sercowo-naczyniowego są efektem stylu życia współczesnych ludzi oraz związanych z nim tzw. czynników ryzyka. Niestety są najczęściej skutkiem rozwijających się zmian miażdżycowych w tętnicach. Proces ten generują oraz nasilają takie czynniki ryzyka, jak: nadwaga i otyłość, cukrzyca (szczególnie typu 2), nadciśnienie tętnicze, dyslipidemie, palenie tytoniu, przewlekły stres oraz mała aktywność fizyczna. Ważne jest, aby podkreślić również istotny wpływ diety na rozwój procesu miażdżycowego w tętnicach. Przyczynia się do tego dieta zawierająca duże ilości żywności wysoce przetworzonej, bogatej w cukry proste oraz nasycone kwasy tłuszczowe [2]. 
Częstość występowania chorób układu sercowo-naczyniowego związanych z miażdżycą (ASCVD, atherosclerotic cardiovascular disease) oraz związana z nimi śmiertelność, ulegają obniżeniu w wielu krajach europejskich, przy czym wciąż pozostają główną przyczyną zachorowalności i zgonów [3]. 

Działania profilaktyczne

Dlatego też do działań profilaktycznych zalicza się zarówno edukację społeczną, działania mające na celu modyfikację stylu życia poszczególny...