Dieta w trądziku. Część II

Trądzik dotyczy aktualnie wielu kobiet i mężczyzn, można z całą pewnością nazwać go problemem cywilizacyjnym. Często jego geneza nie jest oczywista, a różne metody leczenia nie dają dobrych rezultatów. W patogenezie trądziku oprócz nasilonego łojotoku istotną rolę odgrywają nadmierna keratynizacja mieszkowa, namnażanie się bakterii z rodzaju Cutibacterium acnes, rozwój stanu zapalnego, zaburzenia hormonalne, uwarunkowania genetyczne oraz przerost gruczołów łojowych. Walka z trądzikiem zazwyczaj jest procesem długotrwałym i nie zawsze efektywnym. Coraz częściej w walce z trądzikiem wykorzystuje się takie narzędzia, jak zbilansowana dieta i jej celowana suplementacja. W drugiej części artykułu omówimy zastosowanie cynku, selenu, inozytolu, nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT) i probiotyków w terapii tej choroby skóry [10]. 

Selen

W latach 60. XX wieku selen, razem z innymi pierwiastkami, m.in. magnezem czy jodem, zyskał nazwę pierwiastka życia, ponieważ udowodniono jego udział w zachowaniu prawidłowych funkcji organizmu, w tym właściwego rozwoju oraz wzrostu. Selen jest mikroelementem niezbędnym do funkcjonowania organizmów żywych. W odróżnieniu od innych mikroelementów jest pierwiastkiem o bardzo małym zakresie ilościowym odróżniającym stan niedoboru, stan prawidłowy i dawką toksyczną [10].
Większość selenu obecnego w tkankach oraz we krwi wbudowana jest w selenobiałka. Najważniejszym białkiem jest selenozależna peroksydaza glutationowa, której głównym zadaniem jest usuwanie toksycznych dla tkanek nadtlenków poprzez ich redukcję do związków hydroksylowych – wody lub alkoholu. Selen, odgrywający rolę „komórkowego wygaszacza wolnych rodników”, chroni organizm przed toksycznym działaniem metali ciężkich: arsenu, kadmu, rtęci i ołowiu, jak również żelaza, tworząc z nimi selenki, które są w całości wydalane z organizmu. Pierwiastek ten ma również właściwości przeciwbakteryjne i przeciwwirusowe.
Głównym problemem w leczniczym zastosowaniu tego pierwiastka jest jego wąski zakres terapeutyczny. Stężenie selenu we krwi człowieka powinno mieścić się pomiędzy 80 μg/L a 1...